Δύο ποινικές δίκες μεταξύ Αρ. Παυλίδη και Φ. Μανούση

Με δύο δίκες, που ξεκινούν σήμερα ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, συνεχίζεται το σίριαλ των εκατέρωθεν καταγγελιών και εγκλήσεων μεταξύ του πρώην Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλη Παυλίδη και του εφοπλιστή κ. Φώτη Μανούση.
Πιο συγκεκριμένα, ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών (κτήριο 8, αίθουσα 1, ακροατήριο Β) έχει προγραμματιστεί για σήμερα η εκδίκαση υπόθεσης με κατηγορούμενο, για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρα κατ’ εξακολούθηση, ψευδή ανωμοτί κατάθεση και συκοφαντική δυσφήμιση κατ’ εξακολούθηση, του Δωδεκανήσιου πολιτικού, τον εφοπλιστή κ. Φώτη Μανούση.
Ο εφοπλιστής φέρεται συγκεκριμένα την 14η Μαΐου 2007, ενώπιον Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών να κατεμήνυσε ψευδώς τον κ. Αρ. Παυλίδη, καταθέτοντας ενόρκως, εξεταζόμενος ως μάρτυρας, τα κάτωθι:
«Από τον μήνα Οκτώβριο του 2006 μέχρι και σήμερα τόσο η εταιρεία μου όσο και εγώ (ενν. ο κατηγορούμενος) είμαστε όμηροι διαφόρων αποφάσεων του Υπουργείου Αιγαίου με συνέπεια να κινδυνεύει η εταιρεία μου με χρεωκοπία… Προβλήματα υπήρχαν με το υπουργείο γενικότερα, όχι προσωπικής φύσεως. Αν σκεφτεί κανείς ότι επί όσα χρόνια είναι Υπουργός μετέχουμε στο διαγωνισμό της γραμμής Καβάλας – Σάμου και πάντα αποκλειόμεθα αδίκως… Ο ίδιος ο Υπουργός όταν τον επισκέφτηκα το Σεπτέμβριο διαμαρτυρόμενος για τον συνεχή αποκλεισμό από την παραπάνω αναφερόμενη γραμμή μου συνέστησε να επικοινωνώ με τον διευθυντή του γραφείου του, ώστε δι’ αυτού να λαμβάνει και αυτός γνώση των προβλημάτων».
Περαιτέρω σε σχετικές ερωτήσεις περί οικονομικών καταβολών, ο κατηγορούμενος ανέφερε επί λέξει:
«Ερώτηση: Δηλαδή τι είδους βοήθεια ζητούσε σε προσωπικό επίπεδο;
Απάντηση: Οικονομική βοήθεια.
Ερώτηση: Για λογαριασμό ποίου ή ποίων;
Απάντηση: Όπως προανέφερα για λογαριασμό του ίδιου και του υπουργού κ. Παυλίδη.
Ερώτηση; Προσφέρατε εσείς την βοήθεια αυτή που σας ζητήθηκε;
Απάντηση: Όσο μου το επέτρεπαν οι δυνατότητές μου.
Ερώτηση: Δηλαδή επρόκειτο περί οικονομικής βοήθειας;
Απάντηση: Ναι, επρόκειτο περί οικονομικής βοήθειας».
Ο κ. Μανούσης φέρεται παραπέρα να κατέθεσε την 29η Οκτωβρίου 2007 ψευδώς ότι είχε εκβιαστεί από τον κ. Παυλίδη και τον διευθυντή του γραφείου του προκειμένου να μετέχει ισότιμα στους διαγωνισμούς του Υπουργείου, να καταβάλλει κάποια ποσά προκειμένου να αντεπεξέλθουν στα αυξημένα έξοδα που είχαν π.χ. για την αγορά διαμερίσματος στην θυγατέρα του υπουργού κ.α..
Είχε ισχυριστεί μάλιστα ότι το ποσό μαζί με μετρητά και μεταχρονολογημένες επιταγές ξεπερνά τα 750.000 – 800.000 ευρώ.
Ο ίδιος φέρεται επιπλέον, εξεταζόμενος χωρίς όρκο, ως μάρτυρας, την 12η Φεβρουαρίου 2009, να είχε καταθέσει ψευδώς ότι ο κ. Παυλίδης τον είχε παραπέμψει στον διευθυντή του γραφείου του, για να βρεθούν λύσεις στα προβλήματά του.
Επιπλέον την 10η Νοεμβρίου 2008 παρουσίασε τον Δωδεκανήσιο Υπουργό σε παράσταση πολιτικής αγωγής ως ηθικό αυτουργό σε εις βάρος του εκβίαση.
Για την 8η Μαρτίου 2013, ημέρα Παρασκευή, έχει προσδιοριστεί ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών (κτήριο 9, αίθουσα 7, ακροατήριο Δ) η εκδίκαση υπόθεσης με κατηγορούμενο τον κ. Παυλίδη για συκοφαντική δυσφήμιση του κ. Μανούση.
Ο κ. Παυλίδης κατηγορείται ειδικότερα ως υπαίτιος του ό,τι στην Αθήνα την 14η Μαρτίου 2008 κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή σε βάρος του κ. Μανούση, με την οποία φέρεται να ισχυρίστηκε εν γνώσει του ψευδώς, επί λέξει, μεταξύ άλλων τα εξής:
«… Στο πλαίσιο της διενεργηθείσας προκαταρκτικής εξέτασης ο εναγόμενος (εγκαλών) εξετασθείς δύο φορές κατέθεσε ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον του Αντιεισαγγελέως Εφετών Αθηνών κ. Ισίδωρου Ντογιάκου, σωρεία ψευδών και συκοφαντικών γεγονότων, τα οποία συγχρόνως είναι και αποδεικτικά της σε βάρος μου μεθοδευμένης από μέρους του προσπάθειας εκβιασμού προκειμένου να υποκύψω στις παράνομες προθέσεις του..
Στην ουσία όμως και στο βάθος επιδιώκει να ασκήσει πίεση για να ευνοηθεί, και όταν αυτό δεν συμβαίνει, και η υπόθεση παίρνει το δρόμο της δικαστικής διερεύνησης, δεν διστάζει να εκτραπεί σε συκοφαντικές ψευδολογίες, εξυφαίνοντας «σενάρια» για δήθεν δωροληψίες, επικαλούμενος τη μαρτυρία και εμπλέκοντας πρόσωπα που εξαρτώνται απόλυτα από αυτόν… Διότι κατά την αφελή σκέψη του ή θα ενέδιδα στις αριστοτεχνικά εκδηλούμενες εκβιαστικές πιέσεις του… ο αιφνιδιασμός που υπέστη, τον οδήγησε σε γενικόλογες ψευδολογίες… Τα όσα κατατέθηκαν από τον αντίδικο και τα οποία εκτίθενται στο ιστορικό της παρούσας αγωγής μου, εκτός από το ό,τι συνιστούν ποινικά αδικήματα (όπως απόπειρα εκβίασης, ψευδή καταμήνυση, συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδορκία), συνιστούν και παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς μου (από τις ειδικότερες εκδηλώσεις της, όπως η τιμή, υπόληψη, αξιοπρέπεια, επαγγελματική φήμη) ως ανθρώπου, οικογενειάρχη και κυρίως ως πολιτικού. Ο παράνομος χαρακτήρας της προσβολής της προσωπικότητάς μου είναι άνευ ετέρου δεδομένος… Οι καταθέσεις του, ούσες στο σύνολό τους αναληθείς… Οι παντελώς ψευδείς και συκοφαντικοί ισχυρισμοί του εναγομένου… Κατά συνέπεια δια της ως άνω περιγραφείσης συμπεριφοράς – απολύτως αντίθετης προς τα χρηστά ήθη… Επειδή οι ισχυρισμοί που περιέχονται στις προαναφερθείσες καταθέσεις του εναγομένου και οι εν γένει ενέργειές του, που εκτίθενται στο ιστορικό της παρούσας αγωγής μου, συνιστούν παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας της τιμής και της υπόληψής μου ως ανθρώπου, ως οικογενειάρχη και κυρίως ως πολιτικού…».