Απαλλάσσονται της εισφοράς γης σε χρήμα οι ξενοδόχοι Φαληρακίου και Ιξιάς

Με διάταξη “βόμβα” στο νέο νόμο για την «αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης – περιβαλλοντικό ισοζύγιο και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε από τη Βουλή και αναμένεται να δημοσιευθεί οσονούπω στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, απαλλάσσονται από την καταβολή εισφοράς γης σε χρήμα όλες οι ξενοδοχειακές μονάδες που έχουν ανεγερθεί στο Φαληράκι και στην Ιξιά και συγκεκριμένα σε περιοχές που ισχύουν ειδικοί συντελεστές δόμησης δυνάμει Προεδρικών Διαταγμάτων των ετών 1972, 1979 και 1986!!
Η συγκεκριμένη διάταξη, που πέρασε απαρατήρητη από τη δημοτική αρχή, που φέρεται να επιδιώκει την τακτοποίηση εκκρεμοτήτων δεκαετιών και συγκεκριμένα την είσπραξη οφειλών από την εισφορά γης σε χρήμα από 63 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κρίνεται από πολιτικούς μηχανικούς της Ρόδου ως αντισυνταγματική.
Υποστηρίζεται συγκεκριμένα ότι δεν αντιμετωπίζει τους ξενοδόχους με ισότιμα κριτήρια ενώ δημιουργεί επιχειρήσεις δύο ταχυτήτων στις ίδιες περιοχές, αφού τα ξενοδοχεία έξω από τα όρια των περιγραμμάτων που περιλαμβάνονται στα Π.Δ. είναι υποχρεωμένα στην καταβολή της εισφοράς.
Από την άλλη υπάρχουν πολιτικοί μηχανικοί που θεωρούν ότι με τη συγκεκριμένη διάταξη τακτοποιείται μια σοβαρή εκκρεμότητα, που υπήρχε μεταξύ ξενοδόχων και της δημοτικής αρχής, αφού η εισφορά γης σε χρήμα προβλέπεται μόνο για εκτός σχεδίου περιοχές και δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις ως άνω περιοχές για τις οποίες ισχύουν ειδικοί συντελεστές δόμησης.
Αυτό που προκαλεί ερωτηματικά είναι ότι στον ίδιο νόμο προβλέπεται ότι με Προεδρικό Διάταγμα, μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μπορούν να καθορίζονται ειδικές διατάξεις υποχρέωσης παραχώρησης έκτασης ή καταβολής αποζημίωσης για την ανέγερση νέων τουριστικών εγκαταστάσεων στις συγκεκριμένες περιοχές, ενώ σε άλλο εδάφιο προβλέπεται ότι δύναται να επεκταθεί η συγκεκριμένη πρόβλεψη και σε άλλες περιοχές!
Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 51 παρ. 8 του νέου νόμου περί τακτοποίησης αυθαιρέτων αναφέρονται τα εξής:
«Οι διατάξεις της περ. 7 της παρ. Ε του άρθρου 8 του από 6.10.1978 Π.Δ/τος (Δ΄ 538),ως ισχύει, περί παραχώρησης έκτασης στον οικείο δήμο δεν έχουν εφαρμογή στις ανεγερθείσες ή προς ανέγερση τουριστικές εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται σε περιοχές όπου εφαρμόζονται οι διατάξεις των ειδικών Π.Δ/των από 31.1.1972 (Δ΄ 40), 26.1.1979 (Δ΄ 132) και 26.7.1986 (Δ΄ 639).
Τυχόν βεβαιωθέντα παραγράφονται και τυχόν καταβληθέντα δεν αναζητούνται. Σε κάθε περίπτωση με Προεδρικό Διάταγμα μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να καθορίζονται ειδικές διατάξεις υποχρέωσης παραχώρησης έκτασης ή καταβολής αποζημίωσης για την ανέγερση νέων τουριστικών εγκαταστάσεων στις ως άνω περιοχές».
Με το από 31.1.1972 (Δ΄ 40) Βασιλικό Διάταγμα καθορίζονται περιοχές της Ρόδου για την εφαρμογή του συστήματος ελεύθερης δομήσεως σε περιοχές των Αφάντου και του Φαληρακίου.
Με το από 26.1.1979 (Δ΄ 132) Προεδρικό Διάταγμα καθορίζονται οι συντελεστές δόμησης και οι όροι δόμησης εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στη Ρόδο και με το τρίτο Προεδρικό Διάταγμα 26.7.1986 (Δ΄ 639) οι χρήσεις γης και οι όροι και περιορισμοί δόμησης της εκτός σχεδίου περιοχής της Ιξιάς της τότε κοινότητας Ιαλυσού.
Το όλο ζήτημα, πριν την ψήφιση του νέου νόμου, είχε προκαλέσει προστριβές μεταξύ ξενοχόδων και της δημοτικής αρχής. Ορισμένοι ξενοδόχοι που κλήθηκαν για τακτοποίηση υποστήριξαν ότι εξαιρούνται από τη συγκεκριµένη υποχρέωση ενώ δεν έλειπαν εκείνοι που μιλούσαν για απόπειρα απάτης σε βάρος τους από τη δηµοτική αρχή που επιδιώκει αθέµιτα να εισπράξει χρήµατα που δεν της οφείλονται!!
Ξενοδόχοι που δραστηριοποιούνται στις περιοχές Καλλιθέας και Αφάντου τόνισαν ότι οι οικοδοµικές άδειες που εκδόθηκαν από την τότε Νοµαρχιακή Αυτοδιοίκηση αποτελούν καθ’ όλα νόµιµες διοικητικές πράξεις. Η έκδοσή τους δεν στηρίχθηκε σε Π.Δ. για δόµηση εκτός σχεδίου, αλλά σε ειδικές διατάξεις που αφορούν το σύστηµα ελεύθερης δόµησης, όπου δεν υπάρχει αναφορά σε υποχρέωση οφειλής εισφοράς σε γη ή χρήµα µε ρυµοτόµηση – πολεοδόµηση.
Στις περιπτώσεις δε εντός σχεδίου δόµησης (ακόµα και αν θεωρηθεί η περίπτωση τους ως τέτοια), προϋπόθεση της εισφοράς σε γη ή χρήµα είναι η ρυµοτόµηση της περιοχής (δηλ. κατασκευή δρόµων, πλατειών και άλλων κοινωφελών έργων) µε ταυτόχρονη αύξηση του συντελεστή δόµησης.
Ούτε εξάλλου μπορεί να χρησιµοποιηθεί η εισφορά σε γή ή χρήµα σε κάθε περίπτωση για άλλους σκοπούς εκτός των ανωτέρω (το οποίο απαγορεύεται ρητά από το νόµο), όπως για παράδειγµα ως εισροή εσόδων στο Δήµο για να τα χρησιµοποιήσει ο τελευταίος, όπου θεωρήσει αυτός σκόπιµο.
Το θέµα της εισφοράς σε χρήµα ξενοδοχειακών µονάδων αφορά την πολεοδοµική νοµοθεσία που ισχύει από το έτος 1988 και η οποία δυστυχώς στο νησί µας δεν εφαρµοζόταν για πολλά χρόνια.