Η ανάδειξη των «κρυμμένων θησαυρών» της χώρας, η προώθηση εναλλακτικών μορφών με έμφαση στον πολιτισμό, τον αθλητισμό ή τη γαστρονομία αλλά και η ενίσχυση των υποδομών, αποτελούν τρία σημεία «κλειδιά» για την επιτάχυνση της απαιτούμενη μεταμόρφωσης του τουριστικού μοντέλου, προκειμένου να συνεχιστεί η επιτυχημένη πορεία του.
O τουρισμός σε μια ανταγωνιστική γειτονιά
Για να έχει συνέχεια η επιτυχημένη διαδρομή του ελληνικού τουρισμού σε μία ανταγωνιστική τουριστική γειτονιά και υπό το πρίσμα των τάσεων που αναδύονται, είναι κρίσιμο η χώρα να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα γρήγορα αλλά και αποτελεσματικά, επισημαίνει σε ανάλυσή της η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Η ανάλυση διαπιστώνει, αν και με αργούς ρυθμούς, σύγκλιση προς τις διεθνείς τουριστικές τάσεις, καθώς αναδιατάσσεται η δομή των αφίξεων, με ταυτόχρονη υποχώρηση της έντονης εποχικότητας του ελληνικού τουρισμού.
Οι long-haul αγορές
Ειδικότερα, αυξάνεται σταδιακά η σημασία των μη ευρωπαίων τουριστών (long-haul) στο μείγμα αφίξεων (15% το 2025 από 11% το 2019), με συνεχή ενίσχυση των αεροπορικών συνδέσεων με ώριμες (ΗΠΑ) και αναδυόμενες (Κίνα-Ινδία) μακρινές αγορές.
Κοιτώντας μπροστά τα περιθώρια ανόδου είναι σημαντικά, αφού το μερίδιο της Ελλάδας στους long-haul τουρίστες της βόρειας Μεσογείου είναι 8% (από 6% το 2019), έναντι μεριδίου 13% στους ευρωπαίους τουρίστες.
Η ενίσχυση της άνω τάσης κρίνεται σημαντική αφού οι long-haul αγορές εκτιμάται ότι θα συνεισφέρουν το ¼ της ανόδου των αφίξεων της Ευρώπης ως το 2040, με οδηγό την άνοδο του πληθυσμού και της μεσαίας τάξης σε αυτές, και θα προσφέρουν σημαντικές ευκαιρίες ενίσχυσης των εισπράξεων ανά άφιξη.
Η εποχικότητα του τουρισμού
Η έντονη εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού – αργά αλλά σταθερά – υποχωρεί, με τις διαρκώς αυξανόμενες τουριστικές ροές να κατανέμονται πιο ομοιόμορφα στο έτος.
Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι συγκεντρώνει πλέον 50% των αφίξεων, από 53% πριν 5 χρόνια, αν και εξακολουθεί να υπερβαίνει τον μεσογειακό μέσο όρο (40%).
Οι νέες τάσεις ζήτησης (ταξίδια εκτός αιχμής, αναζήτηση εμπειριών και ανεξερεύνητων προορισμών) όχι μόνο ευνοούν, αλλά καθιστούν αναγκαία μία τέτοια μετατόπιση, σύμφωνα με την ανάλυση.
Οι «θησαυροί» και οι εναλλακτικές μορφές
Υπό το πρίσμα των εν λόγω προκλήσεων, και προκειμένου να «τρέξει» η αναδιαμόρφωση του εγχώριου τουριστικού μοντέλου, απαιτείται κατ’ αρχάς η ανάδειξη των «κρυμμένων θησαυρών», όπως είναι οι εναλλακτικοί προορισμοί, καθώς τα νησιά καλύπτουν το 44% των αφίξεων έναντι μόλις 15% της έκτασης.
Επίσης να προωθηθούν οι εναλλακτικές μορφές του, γεγονός που θα επιτρέψει την ομαλότερη χωρικά και χρονικά κατανομή των αφίξεων.
Ταυτόχρονα, κρίσιμο είναι η στρατηγική προώθησης να συνοδευτεί από ενίσχυση υποδομών βάσει της επιβάρυνσης κάθε προορισμού, καθώς ειδικά οι επενδύσεις βασικών υποδομών (π.χ. ενέργεια, ύδρευση, δρόμοι) δεν ακολούθησαν τη δυναμική των τουριστικών επενδύσεων (ξενοδοχεία,αεροπορικές) υπό την πίεση της κρίσης (8% χαμηλότερα από τα προ κρίσης επίπεδα, έναντι 14% υψηλότερα για το στενό τουριστικό κλάδο).
Πηγή: ot.gr
