Το αδιέξοδο των επιλογών της δημοτικής αρχής • Παρά την πρόσκληση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του ίδιου του περιφερειάρχη κ. Γ. Χατζημάρκου για συνεννόηση, η δημοτική αρχή της Ρόδου και ο δήμαρχος κ. Αλέξανδρος Κολιάδης επιμένουν σε νομικές ενέργειες που έχουν ήδη καταρρεύσει
Σε μία περίοδο που η Ρόδος έχει απόλυτη ανάγκη από σταθερότητα και θεσμική συνεργασία, η ΔΕΥΑ Ρόδου και ο δήμαρχος κ. Αλέξανδρος Κολιάδης επιλέγουν τον δρόμο της σύγκρουσης αντί για τη συνεννόηση. Αντί να αναζητήσουν κοινό τόπο με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για μία κρίσιμη υπόθεση εκατομμυρίων ευρώ και να αποτρέψουν μια δημοσιονομική κατάρρευση, καταφεύγουν σε νομικά τεχνάσματα που όχι μόνο απορρίπτονται, αλλά επιτείνουν το πρόβλημα.
Η κορύφωση της έντασης έρχεται ενώ ο περιφερειάρχης κ. Γιώργος Χατζημάρκος είχε ήδη, από τις 26 Ιουνίου, αποστείλει για δεύτερη φορά προσωπική πρόσκληση (δεν έχει δημοσιοποιηθεί) προς τον δήμαρχο Ρόδου για συνάντηση στο γραφείο του. Αντί απάντησης, η ΔΕΥΑΡ καταθέτει νέα δικόγραφα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου, όταν ήδη οι κατασχέσεις έχουν προχωρήσει και οι δηλώσεις τρίτων έχουν φτάσει στο Πρωτοδικείο Αθηνών.
Η ΔΕΥΑ Ρόδου και ο δήμαρχος συνεχίζουν, δηλαδή, να τραβούν το σχοινί, αρνούμενοι να διαχειριστούν με θεσμική σοβαρότητα την πιο κρίσιμη οικονομική και πολιτική αντιπαράθεση των τελευταίων ετών στον νησιωτικό δήμο.
Η νέα προσφυγή όμως, που ασκήθηκε προχθές, ήταν ήδη άνευ ουσίας. Οι κατασχέσεις εις βάρος της ΔΕΥΑΡ είχαν προχωρήσει, οι τράπεζες είχαν υποβάλει δηλώσεις τρίτου στο Πρωτοδικείο Αθηνών, και το ποσό του 1.043.000 ευρώ είχε ήδη δεσμευτεί και είναι προς απόδοση.
Οι νομικοί εκπρόσωποι της Περιφέρειας κ.κ. Ευάγγελος Πετρόπουλος, Γιώργος Μαυρομμάτης και Έλλη Βελιάδη τόνισαν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο προς αναστολή, αφού η διαδικασία της διοικητικής εκτέλεσης είχε συντελεστεί και οι πράξεις ήταν πλέον ανεπανόρθωτες.
Χρονικό ενός αυτοδιοικητικού αδιεξόδου
Η ΔΕΥΑΡ, από τις 18 Ιουνίου 2025, βρίσκεται αντιμέτωπη με πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου προχώρησε στην έκδοση κατασχετηρίων λόγω ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων ύψους 6.384.094,10 ευρώ που απορρέουν από την προγραμματική σύμβαση της 6ης Ιουνίου 2022. Αντί η ΔΕΥΑΡ να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου, όπως πρότεινε η Περιφέρεια, αντέδρασε με αλλεπάλληλες αιτήσεις προσωρινών διαταγών και ανακοπών, πρώτα στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, έπειτα στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά και αφού κρίθηκε ότι απευθύνθηκαν σε αναρμόδια δικαστήρια, προσέφυγαν προχθές, ξανά, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου.
Οι πρώτες νομικές κινήσεις της ΔΕΥΑΡ απορρίφθηκαν για λόγους τυπικούς και ουσιαστικούς. Η μία κρίθηκε απαράδεκτη λόγω μη επίδοσης, η δεύτερη απορρίφθηκε για λόγους αναρμοδιότητας. Παρόλα αυτά, η διοίκηση της ΔΕΥΑΡ επιμένει να ανακυκλώνει τα ίδια επιχειρήματα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η διαδικασία κατάσχεσης έχει ήδη ολοκληρωθεί και τα χρηματικά διαθέσιμα έχουν κινηθεί.
Η οικονομική κατάρρευση ως εργαλείο πολιτικής πίεσης
Στο νέο αίτημα αναστολής, η ΔΕΥΑΡ επικαλείται την «ανεπανόρθωτη βλάβη» που υφίσταται, με κεντρικό επιχείρημα τη δέσμευση των τραπεζικών της λογαριασμών, που όπως ισχυρίζεται απειλεί τη μισθοδοσία, τη συντήρηση του δικτύου ύδρευσης και την υγειονομική ασφάλεια της Ρόδου εν μέσω θερινής περιόδου.
Παραθέτει στοιχεία για τεράστιες οικονομικές υποχρεώσεις: 17,3 εκατ. ευρώ σε ετήσιες λειτουργικές δαπάνες, 15 εκατ. ευρώ οφειλές προς τη ΔΕΗ, 3 εκατ. ευρώ προς την εφορία και τον ΕΦΚΑ, και ποσά άνω των 17 εκατ. ευρώ για αποκαταστάσεις από τη θεομηνία “Bora”. Ωστόσο, η ίδια η ΔΕΥΑΡ αναγνωρίζει πως έχει ήδη υπαχθεί σε ρύθμιση μέσω ΑΑΔΕ για το ποσό των 6,38 εκατ. ευρώ. Και αυτό το στοιχείο, όπως σημειώνουν οι νομικοί της Περιφέρειας, αποτελεί άτυπη παραδοχή της οφειλής, καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς περί «παράνομων πράξεων κατασχέσεων».
Νομικά επιχειρήματα σε κενό χρόνο
Η ΔΕΥΑΡ επανέρχεται με επιχειρήματα ότι το κατασχετήριο είναι άκυρο λόγω μη τήρησης της διαδικασίας, όπως απουσία ειδοποίησης υπερημερίας ή μη ύπαρξη καταλογιστικής πράξης. Προβάλλει επίσης τον ισχυρισμό ότι η Περιφέρεια έχει μεταβιβάσει την αρμοδιότητα είσπραξης στην ΑΑΔΕ και δεν νομιμοποιείται να ασκήσει πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης.
Ωστόσο, όλα αυτά καταρρίπτονται τόσο από την πραγματικότητα όσο και από τις ίδιες τις πράξεις της ΔΕΥΑΡ. Η διοίκηση έχει υπογράψει προγραμματική σύμβαση το 2022, αναγνωρίζει τη συμμετοχή της στο έργο, έχει ρυθμίσει την οφειλή της και έχει πληρώσει ήδη την πρώτη δόση. Όσο για τα δικονομικά ελαττώματα, το Δικαστήριο ήδη έκρινε πως δεν παρακωλύουν την κατάσχεση η οποία έγινε νομίμως.
Επιλογή πόλωσης αντί συνεννόησης
Απέναντι στη θεσμική ψυχραιμία της Περιφέρειας, η οποία σε κάθε ανακοίνωσή της τονίζει την ανάγκη διαλόγου και όχι ρεβανσισμού, η ΔΕΥΑΡ συνεχίζει να πυροδοτεί εντάσεις. Με ανακοινώσεις που στρέφονται κατά της Περιφέρειας, αφήνει υπαινιγμούς για πολιτική στοχοποίηση, αρνείται κάθε συμβιβασμό και δημιουργεί κλίμα πόλωσης, με μοναδικό αποδέκτη την κοινή γνώμη. Η στάση αυτή δεν συμβαδίζει με τον ρόλο μιας κοινωφελούς επιχείρησης. Η άρνηση αποδοχής των πραγματικών γεγονότων, η επίκληση της ίδιας ρητορικής και η αποφυγή διαλόγου πλήττουν την ίδια τη Ρόδο. Δεν υπηρετούν την κοινωνία. Δεν προστατεύουν τους εργαζόμενους. Και σίγουρα δεν πείθουν τη Δικαιοσύνη.
Πόσο μάλλον ότι η αλήθεια είναι αδυσώπητη: Η ΔΕΥΑ Ρόδου αναγνωρίζει ότι οφείλει ποσό άνω των 2 εκατ. ευρώ και δεν έχει καταβάλει τίποτε από τον Οκτώβριο του 2024 παρά μόνο 150.000 ευρώ περίπου με ρύθμιση της τελευταίας στιγμής λόγω της δέσμευσης!!!
Η απουσία πολιτικής αυτογνωσίας
Το πλέον ανησυχητικό δεν είναι το δικονομικό αδιέξοδο. Είναι η στάση της δημοτικής διοίκησης. Αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αντί να απαντήσουν στις συνεχείς προσκλήσεις του Περιφερειάρχη για θεσμικό διάλογο, ο δήμαρχος και η ΔΕΥΑΡ επιλέγουν ρητορική ρήξης και εσωτερικής κατανάλωσης. Το τελευταίο δελτίο Τύπου της ΔΕΥΑΡ, που αφήνει υπόνοιες για επικείμενη δικαστική εξέλιξη εντός της ημέρας, ενώ είναι αδύνατο να εκδοθεί προσωρινή διαταγή από Διοικητικό Πρωτοδικείο και αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα επικοινωνιακού ελιγμού και όχι σοβαρής θεσμικής αντίδρασης.
Μια κρίση που απαιτεί λύσεις, όχι καταγγελίες
Η Ρόδος βρίσκεται μπροστά σε μια θεσμική δοκιμασία. Η δημοτική επιχείρηση ύδρευσης και ο ίδιος ο δήμαρχος έχουν την επιλογή: είτε να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου, είτε να συνεχίσουν τα “άσφαιρα πυρά” που δεν έχουν καμία ουσιαστική επίδραση στο νομικό και οικονομικό περιβάλλον της κρίσης.
Η κοινωνία της Ρόδου δεν αντέχει άλλο διχασμό. Χρειάζεται αλήθεια, θεσμική ωριμότητα και κυρίως ευθύνη. Αυτό που χρειάζεται τώρα δεν είναι πόλωση. Είναι θεσμική ενότητα, σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να λειτουργεί ως πεδίο μικροπολιτικών ανταγωνισμών. Η ευθύνη δεν είναι αόριστη. Έχει ονοματεπώνυμα. Και η ιστορία θα τα καταγράψει.
