Κατηγορείται για υπεξαίρεση ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας

Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων κατηγορούμενος για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, το οποίο είχαν εμπιστευτεί στον υπαίτιο, λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας, παραπέμπεται, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου, ο πρώην Διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας Καρπάθου, που ενεπλάκη στην πολύκροτη υπόθεση παρατραπεζικής δραστηριότητας, που συγκλόνισε το νησί.
Στην Κάρπαθο την 5η Σεπτεμβρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και περί ώρα 14.30 και ενώ το ταμείο της ανωτέρω τράπεζας είχε κλείσει, εμφανίστηκε στο κατάστημα ο μηνυτής, προκειμένου να προβεί σε χρηματική κατάθεση 90.000 ευρώ, σε μετρητά. Μόλις εισήλθε εντός του ανωτέρω υποκαταστήματος φέρεται να κατευθύνθηκε προς τον ταμία, ο οποίος όμως του είπε ότι λόγω πέρατος του ωραρίου τα ταμεία είχαν κλείσει και κάλεσε τον διευθυντή. Αφού κατέφτασε ο διευθυντής, φέρεται να προέτρεψε τον πελάτη να αφήσει τα χρήματα εντός του υποκαταστήματος ούτως ώστε να καταμετρηθούν και να κατατεθούν την επόμενη εργάσιμη ημέρα, ήτοι την Δευτέρα, 8 Σεπτεμβρίου 2008. Μετά ταύτα ο καταθέτης πείστηκε, έχοντας εμπιστοσύνη στον κατηγορούμενο και στην αξιοπιστία της τράπεζας, άφησε τα χρήματα και αποχώρησε.
Εντούτοις μέχρι και την 15η Φεβρουαρίου 2012, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του δεν πραγματοποιήθηκε η κατάθεση του ποσού στον λογαριασμό του. Για τα ανωτέρω κατέθεσε και ο ταμίας, επιβεβαιώνοντας ότι ο πελάτης προσήλθε στην τράπεζα προκειμένου να κάνει κατάθεση και ότι ο ίδιος του είπε ότι τα ταμεία είχαν κλείσει, παραπέμποντάς τον στον διευθυντή. Περαιτέρω άλλος μάρτυρας κατέθεσε ότι συνόδευσε μέχρι την τράπεζα τον πελάτη προκειμένου ο τελευταίος να προβεί στην κατάθεση ποσού 90.000 ευρώ.
Ο ισχυρισμός του διευθυντή ότι δανείστηκε από τον πελάτη το ανωτέρω ποσό, σύμφωνα με το δικαστικό συμβούλιο, καταρρίπτεται, αφενός μεν από τις προαναφερθείσες καταθέσεις μαρτύρων, αφετέρου από το γεγονός ότι τα αντίγραφα των επιταγών που προσκομίζει, με τον ισχυρισμό ότι εκδόθηκαν υπέρ του πελάτη και προς εξασφάλιση του για δάνειο, δεν προέκυψε ότι είναι εις χείρας του πελάτη καθόσον αυτός ουδέποτε εμφάνισε αυτές και προσέτι καταθέτει ότι ουδέποτε έλαβε γνώση για την έκδοσή τους.
-Ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου θα εξεταστεί προσεχώς υπόθεση με κατηγορούμενους για απάτη ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, άμεση συνέργεια σε απάτη, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας και αποδοχή προϊόντος εγκλήματος από κοινού τον ίδιο, μια ακόμη υπάλληλο της τράπεζας και δύο κατοίκους Καρπάθου.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που θα εξετάσει ως προς την ορθότητά του το δικαστήριο, ο πρώην διευθυντής με σκοπό να αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος, ύψους 91.800 ευρώ, εκμεταλλευόμενος τη θέση του στην τράπεζα, έπεισε τον πελάτη προφασιζόμενος ότι έχει άμεση ανάγκη από το ως άνω ποσό προκειμένου να προβεί σε άμεση εξόφληση του ΦΠΑ που αναλογούσε σε τιμολόγια οικοδομικών υλικών και εργασιών ύψους του ανωτέρω ποσού ώστε να καταστεί δυνατή η εκταμίευση της πρώτης δόσης εγκεκριμένου δανείου από την Τράπεζα Πειραιώς εκ μέρους της ανωνύμου ξενοδοχειακής εταιρείας στην οποία ήταν μέτοχος για την ανέγερση πολυτελούς ξενοδοχείου στην Κάρπαθο άλλως θα οδηγούνταν σε οικονομική καταστροφή, να μεταβεί στο κατάστημα της ΑΤΕ και να τον εξυπηρετήσει.
Φέρεται συγκεκριμένα να μεταβίβασε από λογαριασμό που τηρούσε σε λογαριασμό που τηρούσαν οι ιδιώτες το ποσό των 91.800 ευρώ.
Ο πρώην διευθυντής φέρεται να είχε ισχυριστεί ότι η δανειοδότηση θα ήταν ολιγοήμερη, υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε το ανωτέρω ποσό μέχρι την 13η Οκτωβρίου 2008, ημέρα που θα εκταμίευε η ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία δάνειο ύψους 12.000.000 ευρώ και έδωσε προς εξασφάλιση του μηνυτή επιταγή της Τράπεζας Πειραιώς. Η επιταγή ωστόσο όταν εμφανίστηκε ήταν ακάλυπτη ενώ φέρεται να μην επέστρεψε το ποσό των 91.800 ευρώ στον μηνυτή.
Το ποσό που έδωσε δε στους δύο ιδιώτες φέρεται να είχε υπεξαιρεθεί απ’ αυτούς!
Οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι υπάλληλοι φέρονται ενώ εγνώριζαν ότι ο πρώτος κατηγορούμενος είχε ήδη υπεξαιρέσει το ποσό των 91.800 ευρώ από το λογαριασμό των ιδιωτών να το απέκρυψαν από τον μηνυτή και ενέκριναν την κατάθεση του ως άνω ποσού στο λογαριασμό των τελευταίων προβαίνοντας σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ήτοι εκτύπωση παραστατικού και υπογραφή αυτού καθώς και των σχετικών εγγράφων.
Οι δύο ιδιώτες από την άλλη φέρονται ότι ενώ εγνώριζαν ότι ο πρώτος κατηγορούμενος είχε διαπράξει σε βάρος τους την πράξη της υπεξαίρεσης δέχτηκαν να καταβληθεί στον λογαριασμό τους το ποσό των 91.800 ευρώ από τον μηνυτή παρά το γεγονός ότι αποτελούσε προϊόν απάτης σε βάρος του από τον πρώτο κατηγορούμενο.