Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο, σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Αλμπέρτο Εσκενάζυ, από τους πιο αναγνωρίσιμους και σταθερά παρόντες ηθοποιούς της ελληνικής σκηνής, σε ηλικία 73 ετών. Ο αγαπημένος ηθοποιός, ο οποίος υπηρέτησε με συνέπεια και πάθος το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση για δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, εισήχθη στο ογκολογικό νοσοκομείο Άγιοι Ανάργυροι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Δεκεμβρίου.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σε οικογένεια με εβραϊκές ρίζες, όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, και αργότερα σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1976. Από πολύ νωρίς ξεχώρισε για το ταλέντο και την αφοσίωσή του, συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.
Καριέρα γεμάτη επιτυχίες
Στη διάρκεια της καριέρας του, ο Εσκενάζυ πρωταγωνίστησε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές κατά τη δεκαετία του 1980, ενώ συμμετείχε και σε παραστάσεις σε ιστορικά θέατρα, όπως το Ηρώδειο. Ανάμεσα στις πιο χαρακτηριστικές του δουλειές συγκαταλέγεται η βιντεοταινία του 1988 «Ο δρόμος προς τη δόξα – το αστέρι».
Συνεργάστηκε με κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως οι Κώστας Καζάκος και Τζένη Καρέζη, και ξεχώρισε με τις ερμηνείες του σε σειρές όπως «Ο συμβολαιογράφος» και «Φως του Αυγερινού». Παράλληλα, έχει δώσει τη φωνή του σε μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων, δείχνοντας το εύρος του ταλέντου του.
Οικογένεια και προσωπική ζωή
Από τον γάμο του με τη Μαίρη, ο Εσκενάζυ είχε δύο παιδιά: τον Λέοντα (1983) και τη Σάρα (1987). Για δέκα χρόνια, από το 2001 έως το 2011, δημιούργησε τη δική του θεατρική στέγη και σχολή, προσφέροντας χώρο δημιουργίας και εκπαίδευσης σε νέους καλλιτέχνες.
Το 2024 υπήρξε υποψήφιος στις ευρωεκλογές με το κόμμα Κόσμος, δείχνοντας την ενεργή συμμετοχή του και στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα.
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ αφήνει πίσω του μια σημαντική κληρονομιά στον ελληνικό πολιτισμό, και η προσφορά του στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο θα μείνει αξέχαστη. Για δέκα έτη, από το 2001 έως το 2011 είχε δημιουργήσει τη δική του θεατρική στέγη, αλλά και σχολή.
Πηγή: naftemporiki.gr
