• «Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα μείζον σκάνδαλο που όπως φαίνεται στήθηκε με την ανοχή υπουργών, βουλευτών και κομματικών στελεχών
Σε μια συνέντευξη για όλα τα ανοικτά ζητήματα, ο βουλευτής Δωδεκανήσου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Νικητιάδης, παίρνει ξεκάθαρη θέση για όσα απασχολούν τα νησιά και τη δημόσια συζήτηση.
Από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και την κατάσταση στο Νοσοκομείο Ρόδου, μέχρι τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα και τις τουρκικές προκλήσεις, ο πρώην υφυπουργός Πολιτισμού Τουρισμού ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, σχολιάζει τη στάση των κυβερνητικών βουλευτών της Δωδεκανήσου και διαμηνύει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι παρών, με συγκεκριμένες θέσεις και στόχο να εκπροσωπήσει ουσιαστικά τους πολίτες των νησιών.
• Κύριε Νικητιάδη να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη από το φλέγον ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ που όπως φαίνεται θα μας απασχολεί για μεγάλο διάστημα. Πώς σχολιάζετε τις εξελίξεις καθώς σας έχουμε δει επανειλημμένως να τοποθετείστε για το θέμα αυτό σε κεντρικά μέσα ενημέρωσης;
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής παρακμής και της ατιμωρησίας που έχουν κυριαρχήσει στη χώρα τα τελευταία έξι χρόνια. Δεν πρόκειται για απλές «αστοχίες» ή «διοικητικά σφάλματα», αλλά για ένα μείζον σκάνδαλο που όπως φαίνεται στήθηκε με την ανοχή υπουργών, βουλευτών και κομματικών στελεχών, οι οποίοι διαχειρίστηκαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια σαν να ήταν προσωπική τους περιουσία, σε βάρος του Έλληνα παραγωγού, σε βάρος του πρωτογενούς τομέα. Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με πρόστιμο 415 εκατομμυρίων ευρώ, επειδή κάποιοι θεώρησαν ότι οι κοινοτικές ενισχύσεις μπορούν να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ενίσχυσης του κομματικού τους μηχανισμού. Κι αντί να δώσουν εξηγήσεις, επιχειρούν να ανασύρουν παλαιές υποθέσεις, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη. Δεν θα τους επιτρέψουμε να το πετύχουν. Το ΠΑΣΟΚ είχε προειδοποιήσει εγκαίρως. Δεν θα αφήσουμε την υπόθεση αυτή να θαφτεί. Η πολιτική ευθύνη είναι αυτονόητη και αδιαπραγμάτευτη. Η ποινική διερεύνηση έπεται. Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με άλλο ένα σκάνδαλο. Αντιμετωπίζουμε μια υπόθεση που προσβάλλει το εθνικό συμφέρον και την αξιοπρέπεια της χώρας.
• Επισκεφθήκατε προσφάτως τη Νότια Ρόδο όπου είχατε συναντήσεις με αγρότες και ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα. Τι σας μετέφεραν; Ποια είναι τα κύρια ζητήματα που τους απασχολούν;
Η κυβέρνηση δυστυχώς δεν έχει χαράξει καμία απολύτως πολιτική για τον πρωτογενή τομέα. Δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει διάθεση να υπάρξει σχέδιο και όπως φαίνεται ειδικώς για τα νησιά μας, ο πρωτογενής τομέας αποτελεί «πολυτέλεια» με την οποία δεν πρόκειται να ασχοληθούν. Τα όσα είπαμε παραπάνω για τον ΟΠΕΚΕΠΕ εκτιμώ ότι δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον πρωτογενή τομέα. Κατά την επίσκεψή μου στη Νότια Ρόδο είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με πολλούς αγρότες και κτηνοτρόφους και μου δόθηκε η δυνατότητα επί τόπου να διαπιστώσω τα τραγικά προβλήματα.
• Όπως;
Πέραν της έλλειψης σχεδιασμού, πέραν της έλλειψης ενδιαφέροντος από την πλευρά της πολιτείας, πέραν της αδιαφορίας για την καταβολή στοιχειωδών αποζημιώσεων που όφειλε και δεν έχει ακόμη καταβάλει η πολιτεία, σχετίζονται και προβλήματα διαρθρωτικά όπως είναι το νερό. Έχουμε φράγματα τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα, έχουμε φράγματα τα οποία δεν διαχειρίστηκαν σωστά, η κυβέρνηση και κάθε άλλος υπεύθυνος. Δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός και κανένα ενδιαφέρον για το πώς θα καταστήσουν τα φράγματα της Ρόδου, πηγές από τις οποίες θα τροφοδοτήσουμε, θα συγκρατήσουμε και θα ενισχύσουμε τον πρωτογενή τομέα. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά με το νερό, δεν σας κρύβω ότι με προβληματίζει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μεταξύ ΔΕΥΑΡ και Περιφέρειας, και όχι μόνο εμένα, αλλά πλέον έχει αναχθεί σε ζήτημα της τοπικής κοινωνίας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια αυτή τη στιγμή, οποιωνδήποτε διαφωνιών. Επιβάλλεται η συζήτηση και ο διάλογος χωρίς εγωισμούς, χωρίς φανφάρες, με γνώμονα το καλό της Ρόδου. Η Περιφέρεια οφείλει να επιδείξει σύνεση. Υποτίθεται ότι όλοι εργάζονται για το κοινό καλό. Πέρα από την έλλειψη νερού, στη Ρόδο έχουμε και την ιδιαιτερότητα της επέλασης των ελαφιών στις καλλιέργειες των αγροτών μας, ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα.
• Και εξελίσσεται σε διαχρονικό πρόβλημα…
Ακριβώς. Ένα πρόβλημα που το διαπίστωσα ιδίοις όμμασι και που δεν μπορεί πλέον η πολιτεία να το αγνοεί, να αδιαφορεί και να… σφυρίζει κλέφτικα κάθε φορά που τίθεται το θέμα αυτό. Η τρομακτική αύξηση του πληθυσμού των ελαφιών απαιτεί διαχείριση, απαιτεί πολιτικές και η κυβέρνηση οφείλει να λάβει αποφάσεις και να ασκήσει πολιτικές. Δυστυχώς μέχρι σήμερα μόνο κοροϊδία, αδιαφορία και σιωπή συναντάμε από τη μεριά της κυβέρνησης για το μεγάλο αυτό θέμα. Από τη δική μας την πλευρά, εγώ τουλάχιστον ήδη κατέθεσα ερώτηση για τον πρωτογενή τομέα στη Ρόδο, θα συνεχίσω να πιέζω για όλα τα μεγάλα αυτά ζητήματα, αλλά παραλλήλως εμείς στα περιφερειακά μας συνέδρια, κάτι που και σεις θα διαπιστώσατε, είχαμε την ευκαιρία να καταπιαστούμε με τον πρωτογενή τομέα στα νησιά και πώς θα πρέπει να ασκήσουμε πολιτικές για τον πρωτογενή τομέα στα νησιά. Σας υπενθυμίζω την εξαιρετική εισήγηση – τοποθέτηση του Μιχάλη Χατζηκαντή στο περιφερειακό μας συνέδριο στη Ρόδο, σας υπενθυμίζω την παρουσία του υπεύθυνου Τομεάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης, του Μανώλη Χνάρη, βουλευτή Ρεθύμνης, στο περιφερειακό μας συνέδριο στην Κω αλλά και στην Κάλυμνο, που τοποθετήθηκε για τα θέματα της αλιείας. Το ενδιαφέρον μας είναι δεδομένο, αλλά και η βούλησή μας να σχεδιάσουμε για τον πρωτογενή τομέα. Αυτό θα το κάνουμε μαζί με τους ανθρώπους του χώρου, μαζί με τους αγρότες μας, τους κτηνοτρόφους μας, τους ψαράδες και όποιους ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα.
• Ένα άλλο σοβαρό θέμα κύριε Νικητιάδη, είναι το Νοσοκομείο της Ρόδου. Έχετε μιλήσει και από το Βήμα της Βουλής και δημοσίως για «κατάρρευση» του Νοσοκομείου Ρόδου. Ποιες είναι οι βασικές ελλείψεις που εντοπίζετε και τι θεωρείτε ότι υποκρύπτει η αδράνεια της κυβέρνησης στον τομέα της δημόσιας υγείας στα νησιά;
Οι ευθύνες του Υπουργείου Υγείας είναι βαρύτατες, όμως δεν απορρέουν από κάποια μεμονωμένη αποτυχία της ηγεσίας του Υπουργείου. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στον ίδιο τον πυρήνα του κυβερνητικού σχεδιασμού, στην ιδεολογική κατεύθυνση της Νέας Δημοκρατίας και στην οπτική της για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Για τη σημερινή κυβέρνηση, ο ιδιωτικός τομέας αποτελεί παντού τη βασική επιλογή. Επιθυμεί ακόμη και στον χώρο της υγείας – αυτό το ύψιστο, συνταγματικά κατοχυρωμένο αγαθό – να επιβάλει την εμπορευματοποίηση.
Εμείς δεν αποδεχόμαστε την ιδέα ότι η υγεία μπορεί να αντιμετωπίζεται ως προϊόν. Από αυτή τη στρεβλή λογική απορρέουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύστημα. Και δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί με πρόχειρες παρεμβάσεις να πείσει ότι δήθεν νοιάζεται για τη δημόσια υγεία. Το Νοσοκομείο της Ρόδου είναι ενδεικτικό της κατάστασης. Αντιμετωπίζει χρόνιες δυσλειτουργίες, με κυρίαρχα προβλήματα την υποστελέχωση σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αυτό δεν είναι τεχνικό ζήτημα. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Χρειάζονται άμεσες προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων και ουσιαστική ενίσχυση του νοσηλευτικού δυναμικού. Η κατάσταση απαιτεί φροντίδα, σχέδιο, αποφασιστικότητα. Η κυβέρνηση όμως έχει επιλέξει την αδιαφορία για το νοσοκομείο της Ρόδου, για τη δημόσια υγεία στα νησιά μας συνολικά. Και αυτή η επιλογή δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.
• Για όλα αυτά τα θέματα που προαναφέραμε, πώς θα χαρακτηρίζατε τη στάση των κυβερνητικών βουλευτών Δωδεκανήσου;
Δεν θεωρώ σκόπιμο να αναφερθώ εγώ στη δραστηριότητα των συναδέλφων μου της Νέας Δημοκρατίας. Μη ξεχνάτε ότι αναγκάζονται να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση για να διατηρήσουν την πολιτική βιωσιμότητά τους. Δεν είναι εύκολο να στηρίζεις μία κυβέρνηση που ειδικώς στα νησιά μας, μόνο προβλήματα έχει δημιουργήσει. Είτε αυτό αφορά τον χώρο της Υγείας, είτε αυτό αφορά τον Πρωτογενή τομέα, είτε αφορά το Μεταναστευτικό, είτε… είτε… είτε… υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Πιστεύω ότι ο καθένας προσπαθεί για τον τόπο μας ό,τι καλύτερο.
• Παρακολουθήσαμε, όπως και πολλοί Δωδεκανήσιοι, την απάντησή σας με ιστορικά επιχειρήματα στις δηλώσεις Φιντάν περί δήθεν «τουρκικού πληθυσμού» στη Δωδεκάνησο. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση απαντά επαρκώς σε τέτοιου είδους ρητορική; Ποια θα ήταν, κατά τη γνώμη σας, η πιο αποτελεσματική ελληνική στρατηγική απέναντι στις τουρκικές αιτιάσεις;
Προσέξτε. Η εξωτερική μας πολιτική αντιμετωπίζει προβλήματα. Είναι η πρώτη φορά που εκτιμώ ότι έχουμε πολλαπλά αδιέξοδα στα οποία μας έχει οδηγήσει η πολιτική που ασκείται από τον κ. Μητσοτάκη και τον αρμόδιο συμπατριώτη μας υπουργό κ. Γεραπετρίτη. Με την Αίγυπτο και με τον Σίσι, τον πρόεδρο της χώρας, έχουμε χαράξει μία ισχυρή συμμαχία. Τα γεγονότα με την Ιερά Μονή Σινά, και φοβάμαι και άλλα που μπορεί να ακολουθήσουν, αποδεικνύουν ότι η συμμαχία μας δεν ήταν τόσο στέρεη.
Με τη Λιβύη και το τι έχει γίνει με τον Χαφτάρ και το ανυπόστατο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, ξανά, φαίνεται να μην έχουμε έναν μπούσουλα για το πώς πορευόμαστε στη διεθνή σκακιέρα. Τα ίδια θα μπορούσα να πω και για την πολιτική μας σε σχέση με τη Συρία και κυρίως με το μεγάλο θέμα: την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία. Δεν φροντίσαμε, ενώ έπρεπε να προγνώσουμε τι θα συμβεί, να θέσουμε ασφαλιστικές δικλίδες για την οποιαδήποτε συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία.
Θεωρώ απολύτως απαράδεκτο να επωφελείται η Τουρκία από την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας όταν διατηρεί το casus belli εναντίον μας, όταν εποφθαλμιά τα νησιά μας, όταν αμφισβητεί την κυριαρχία μας, όταν χαράζει θαλάσσια πάρκα μοιράζοντας στη μέση ολόκληρο το Αιγαίο. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το τι έγινε στη σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο κ. Φιντάν, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, προσπάθησε μέσω των ψηφισμάτων που θα εξέδιδαν όλα τα κράτη να στηρίξει πολιτικές που θα βοηθούσαν τους δήθεν καταπιεσμένους τουρκικούς πληθυσμούς της Δωδεκανήσου – αν είναι δυνατόν! – όλα αυτά με ενέβαλαν σε ανησυχία, για να μη σας πω ότι με έκαναν να αισθανθώ και οργή.
Απευθύνθηκα λοιπόν και στον κ. Φιντάν για να του υπομνήσω στοιχειωδώς την ιστορία των νησιών μας, διότι είναι προφανές ότι μιλάμε για απολύτως ανιστόρητη επιχειρηματολογία αυτή που αναπτύσσεται από την Τουρκία σε σχέση με τα νησιά μας. Αλλά παράλληλα ήθελα να ταρακουνήσω και τα ήρεμα νερά – όπως λέει ο κ. Γεραπετρίτης – και να του τονίσω ότι ως Υπουργός Εξωτερικών οφείλει ο ίδιος να απαντάει στον κ. Φιντάν όταν ο τελευταίος αμφισβητεί την ελληνικότητα των νησιών μας ή αναφέρεται σε ψευδή γεγονότα ως αληθή. Πρέπει να απαντάει ο ίδιος, απευθείας. Να μην αρκείται μόνο στη γενική επίκληση του διεθνούς δικαίου, κάτι που οι Τούρκοι μοιάζει να μην καταλαβαίνουν, αλλά να μπαίνει στην ουσία, καταθέτοντας επιχειρήματα που ιστορικά δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν.
• Σε πρόσφατη συνάντησή σας με το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου, επισημάνατε την ανάγκη για δίκαιες συλλογικές ρυθμίσεις. Ποια είναι τα κρίσιμα σημεία που θεωρείτε ότι πρέπει να περιλαμβάνει η νέα Τοπική Συλλογική Σύμβαση και ποιος είναι ο ρόλος του κράτους στην εξισορρόπηση του κόστους ζωής στα νησιά;
Η τοπική συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου και του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων, που υπογράφηκε δύο φορές ήδη, εκτιμώ πως ήταν μία πρωτοπόρος κίνηση που έδειχνε πώς αντιμετωπίζουν τον μεγάλο τομέα του τουρισμού, τον πνεύμονα της οικονομίας μας, και οι ξενοδόχοι αλλά κυρίως οι άνθρωποι που εργάζονται στον τουριστικό τομέα, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι. Για μένα αυτό ήταν μία μεγάλη κατάκτηση και γι’ αυτόν τον λόγο, όταν είδα ότι αναδεικνύονται περισσότερο οι διαφορές από τα κοινά σημεία μεταξύ των δύο πλευρών, φρόντισα να έρθω σε επαφή και με το Σωματείο των Ξενοδοχοϋπαλλήλων και με την Ένωση Ξενοδόχων, επιδιώκοντας να πείσω κι εγώ – βάζοντας ένα μικρό πετραδάκι – για το πώς θα πρέπει ο καθένας να βάλει λίγο νερό στο κρασί του, έτσι ώστε αυτό στο οποίο εμείς εδώ στη Ρόδο ήμασταν πρωτοπόροι, να συνεχίσουμε να το υπηρετούμε. Ευελπιστώ να υπογραφεί σύντομα.