• Η έδρα έκρινε ότι δεν θεμελιώθηκε η κατηγορία για εξαναγκασμό σε συνουσία το καλοκαίρι του 2016 με κεντρικά σημεία τις ιατροδικαστικές εκθέσεις και την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των καταθέσεων
Απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Κω έκλεισε έναν κύκλο που άνοιξε το καλοκαίρι του 2016. Ένας 36χρονος Άγγλος κρίθηκε ομοφώνως αθώος για την κατηγορία του βιασμού σε βάρος 20χρονης Ιρλανδής στο Φαληράκι της Ρόδου. Η υπόθεση είχε κινηθεί με ταχύτητα τότε, με την επιβολή περιοριστικού όρου εγγυοδοσίας 1.000 ευρώ, και οδηγήθηκε στην ακροαματική διαδικασία με ένα σώμα αποδεικτικών στοιχείων που δοκιμάστηκε σπιθαμή προς σπιθαμή μέσα στην αίθουσα. Η ετυμηγορία ήρθε ως απόσταγμα μιας πολύωρης αποτίμησης μαρτυριών, τεχνικών πορισμάτων και αντιφάσεων που αναδείχθηκαν κατά την εξέταση των εμπλεκομένων.
Το περιστατικό τοποθετήθηκε χρονικά την 19η Ιουλίου 2016, γύρω στις 03:00, όταν η 20χρονη Ιρλανδή επέστρεφε στο ξενοδοχείο της ύστερα από διασκέδαση με φίλες. Σύμφωνα με όσα κατέθεσε, ο 30χρονος τότε Άγγλος την προσέγγισε σε κοντινή απόσταση από το κατάλυμα και την οδήγησε σε θαμνώδη περιοχή όπου, όπως υποστήριξε, ασκήθηκε σωματική βία και ακολούθησε συνουσία παρά την εκπεφρασμένη αντίθεσή της. Η καταγγελία υποβλήθηκε άμεσα στις αρχές και ακολούθησε ιατροδικαστική εξέταση, ενώ ο φερόμενος ως δράστης συνελήφθη και απολογήθηκε, αρνούμενος κάθε πράξη εξαναγκασμού.
Ο 36χρονος Άγγλος, που εργαζόταν εποχικά στη νυχτερινή διασκέδαση της περιοχής, στήριξε εξαρχής την υπερασπιστική του γραμμή στην ύπαρξη συναίνεσης. Περιέγραψε ερωτική συνεύρεση που, όπως είπε, προτάθηκε και αποδέχθηκε αμοιβαία. Ζήτησε ο ίδιος ιατροδικαστική εξέταση, από την οποία ελήφθησαν δείγματα για εργαστηριακό έλεγχο.
Η έδρα έκρινε ότι το αποδεικτικό υλικό δεν επαρκούσε για να στοιχειοθετηθεί εξαναγκασμός σε συνουσία. Η ύπαρξη σεξουαλικής επαφής δεν αμφισβητήθηκε, ωστόσο το κεντρικό ερώτημα ήταν η συναίνεση. Με δεδομένες τις αντιφάσεις και τα ανεπαρκή ιατροδικαστικά σήματα βίας, η πλάστιγγα έγειρε υπέρ της αθώωσης. Η διάσκεψη κατέληξε χωρίς μειοψηφία, γεγονός που ενισχύει το κύρος της κρίσης και περιορίζει τον χώρο για περαιτέρω αμφισβητήσεις ως προς την αποδεικτική επάρκεια.
