Και επειδή κατά ‘κει πάει, ένα δημοψήφισμα Ναι ή Όχι στην Ευρώπη, -ως μη όφειλαν αυτό να το θέτουν όσοι το θέτουν, γιατί ο ελληνικός λαός αυτό το έχει αποφασίσει- ας ξανακάνουμε λοιπόν ένα refresh για ποια Ευρώπη μιλάμε;
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση όχι ως πολιτική και οικονομική δομή ισότιμων χωρών – εταίρων, αλλά ως χώρο απόλυτης κυριαρχίας της άποψης του ισχυρού, εν προκειμένω της Γερμανίας;
Μια Ευρώπη πορωμένων και κυνικών ώστε να επιμένουν στην επιβολή μιας καθαρά τιμωρητικής – εξοντωτικής πολιτικής απέναντι σε μια από τις πρώτες 10 χώρες της ΕΟΚ, σε μια χώρα που ιστορικά υπήρξε σημαντικός σύμμαχος στον αγώνα κατά του ναζισμού και πλήρωσε δυσανάλογα βαρύ τίμημα γι΄αυτό;
Μια Ευρώπη που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για την κατάσταση της φτώχειας, της ανεργίας, της υπαρκτής ανθρωπιστικής κρίσης αλλά και της επαπειλούμενης υγειονομικής κρίσης, που ταλαιπωρούν και απειλούν μεγάλο μέρος (το μεγαλύτερο) του ελληνικού πληθυσμού, αλλά σκέπτονται πως θα ανοίξουν οι αγορές την Δευτέρα το πρωί; ( Μέρκελ 25/6/2015: “τα πάντα θα πρέπει να έχουν τελειώσει πριν από το άνοιγμα των χρηματιστηριακών αγορών τη Δευτέρα.”)
Παρακαλούνται οι πολιτικοί να μου απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα. Απορρίπτονται ως μη επαρκείς (για να μην πω απαράδεκτες) απαντήσεις όπως «μαζί τα τρώγαμε, άρα πρέπει να πληρώσουμε τον λογαριασμό», «το τεράστιο δημόσιο» και άλλα τέτοια, γιατί είναι οι ίδιοι (δυστυχώς ακόμη) που μου έλεγαν ότι «τρέχει η οικονομία με 6%», «είναι θωρακισμένη η οικονομία», καθώς επίσης οι ίδιοι (δυστυχώς ακόμη) που έκαναν ουρές στα πολιτικά τους γραφεία οι πολίτες, κι έφτασαν εκεί που έφτασαν το τεράστιο δημόσιο που ξορκίζουν τώρα. Με απλά λόγια, είχαν φτιάξει ΑΥΤΟΙ του κανόνες του παιχνιδιού. Toυ κομματοπαιχνιδιού τους.
Επίσης, να μου απαντήσουν οι πολιτικοί που εμπνεύσθηκαν το δημοψήφισμα στο ερώτημα «Και μετά;». Δηλαδή, να μου αναλύσουν το επόμενο βήμα ή το «Plan B» -εάν έχουν.
Διότι, ασχέτως αποτελέσματος αυτοί θα εξακολουθούν να είναι στο τιμόνι της χώρας την επομένη. Τουτέστιν: Για ποια μέτρα ΑΚΡΙΒΩΣ μιλάμε; Εάν το δημοψήφισμα είναι «Ναι» που σημαίνει ότι οι πολίτες αποδέχονται τα μέτρα των θεσμών, όπως λέει η ερώτηση (αλλά θα έχουν απαντήσει στο άλλο ερώτημα «Ναι ή Όχι στη Ευρώπη» -σουρεάλ η υπόθεση) πως θα εφαρμοσθούν με όλο το υπουργικό συμβούλιο να έχει ψηφίσει «Όχι στα μέτρα»; Εάν πάλι οι πολίτες ψηφίσουν «Όχι» τι κάνουμε την άλλη Δευτέρα το πρωί;
Ποια Ευρώπη; Και μετά;
