Ειδήσεις

Μακρόν καλεί Τσίπρα

Μακρόν καλεί Τσίπρα για στήριξη στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του «Εθνους» ο υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα της Γαλλίας αναζήτησε μέσα στην εβδομάδα δίαυλο επικοινωνίας με το Μαξίμου, σε μία προσπάθεια να εξασφαλίσει μία δήλωση στήριξης του Αλέξη Τσίπρα προς το πρόσωπό του στην πορεία προς τον δεύτερο κρίσιμο γύρο.

Η επικοινωνία προκλήθηκε μία ημέρα μετά το τυπικό τηλεφώνημα συγχαρητηρίων που του έγινε από τον Αλέξη Τσίπρα, μέσω στενού συνεργάτη του Εμανουέλ Μακρόν που απευθύνθηκε στο διπλωματικό γραφείο του Ελληνα πρωθυπουργού.

 Μάλιστα οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται πέραν του προγράμματος της Συνόδου Κορυφής σήμερα στις Βρυξέλλες όπου θα βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας να πραγματοποιηθεί ακόμη και συνάντησή του με τον υποψήφιο για την προεδρία της Γαλλίας -ενδεχομένως στο Παρίσι- προκειμένου οι δύο πολιτικοί να έχουν μία πρώτη επαφή. Η συνάντηση δεν έχει οριστικοποιηθεί.

Το Μαξίμου αποδίδει πάντως την επιθυμία του ανεξάρτητου, προερχόμενου από τους Σοσιαλιστές Μακρόν να διασφαλίσει μίας μορφής υποστήριξη από τον Ελληνα πρωθυπουργό στην αγωνία του να προσελκύσει στον δρόμο πως τις κάλπες αριστερούς και προοδευτικούς ψηφοφόρους.

Αμφίρροπη μάχη

Η παρότρυνση του αριστερού Μελανσόν στους ψηφοφόρους του για κατά συνείδηση ψήφο αλλά και η διαπίστωση ότι το 50% των ψηφοφόρων του Φιγιόν θα προτιμήσει τη Μαρίν Λεπέν στον β’ γύρο δεν εξασφαλίζουν για τον Μακρόν μία άνετη επικράτηση έναντι της αντιπάλου του, που φιλοδοξεί να «πιάσει» τουλάχιστον το 40% του γαλλικού εκλογικού σώματος.

Επομένως, μία δήλωση εκ μέρους του μοναδικού αριστερού πρωθυπουργού στην Ευρώπη με την οποία ο Τσίπρας θα υπονοούσε ότι στηρίζει την υποψηφιότητά του θα ήταν ιδιαίτερα θετική για τον Μακρόν.

Από την άλλη, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι για να συμβεί αυτό ενδεχομένως ο 39χρονος υποψήφιος να έπρεπε να δεσμευτεί από τώρα πως στην περίπτωση εκλογής του θα διατηρήσει τη Γαλλία στη Σύνοδο των χωρών του Νότου, που αποτελεί άλλωστε μία ιδέα του ίδιου του Τσίπρα.

Να ακολουθήσει δηλαδή ο Μακρόν την επιλογή του Φρανσουά Ολάντ να διατηρεί ιδιαίτερα φιλικές και στενές σχέσεις με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο ακάλυπτος στην παρούσα φάση κομματικά και οργανωτικά διεκδικητής της γαλλικής προεδρίας αναζητεί ήδη πολιτικούς συνομιλητές που γέρνουν προς τα αριστερά. Το έκαναν πρώτοι οι σοσιαλδημοκράτες προσκαλώντας τον Τσίπρα στις συνόδους τους και όχι μόνο τις επίσημες.

Ο Ολάντ είχε καλέσει πέρυσι τον Μάρτιο τον Τσίπρα στο Παρίσι μαζί με όλους τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες που συμμετείχαν σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενώ σταδιακά τον Τσίπρα προσέγγισαν ακόμη και πολιτικοί εκπρόσωποι της συντηρητικής Ευρώπης. Κάτι που επέτρεψε ακόμη και στον ίδιο τον Τσίπρα από το περίφημο Go back Mrs Μerkel να φθάνει σε διατυπώσεις για τη Γερμανίδα καγκελάριο, λέγοντας ότι «είναι μία πολιτικός, η οποία έχει συναίσθηση της ευθύνης και τολμώ να το πω, ότι παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στο κεντροδεξιό κόμμα, είναι ανοιχτόμυαλη».

Από σαράντα κύματα
Οι σχέσεις Μέρκελ – Τσίπρα έως ότου φθάσουν σ’ αυτό το σημείο πέρασαν βεβαίως από σαράντα κύματα.

Για να χτιστεί κλίμα εμπιστοσύνης στις επαφές τους χρειάστηκαν δεκάδες τηλεφωνικές επικοινωνίες κι επίσης δεκάδες προσωπικές επαφές που δεν γίνονταν πάντα στο ευνοϊκότερο πολιτικό περιβάλλον για την ελληνική πλευρά. Ειδικά στην πρώτη φάση της διακυβέρνησης Τσίπρα, κατά τη διάρκεια του πρώτου οκτάμηνου με χαρακτηριστικά πολιτικού θρίλερ, η Μέρκελ είχε παγώσει πολλές φορές τις ελληνικές προτάσεις όπως τις μετέφερε ο Ελληνας πρωθυπουργός στα διάφορα meetings που λάμβαναν χώρα στο περιθώριο των ευρωπαϊκών συμβουλίων Κορυφής.

Οπως για παράδειγμα στη Σύνοδο των Ηγετών στη Ρίγα όταν η Μέρκελ παρόντος και του Ολάντ έκοψε κάθε συζήτηση παραπέμποντας για πολλοστή φορά στους θεσμούς.

Το σκηνικό αυτό άλλαξε άρδην όχι αποκλειστικά επειδή ο Τσίπρας επισκέφθηκε δύο φορές την καγκελαρία και ξεναγήθηκε προσωπικά από τη Γερμανίδα οικοδέσποινα. Η Μέρκελ είδε στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα έναν αξιόπιστο συνομιλητή για το Μεταναστευτικό, αναγνωρίζοντας στην Ελλάδα τις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει το ζήτημα με τους πρόσφυγες με αλληλεγγύη που και η ίδια προσπάθησε να δείξει στη χώρα της.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρόσφατη συνέντευξή του (Ant1) ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στη σχέση του με τη Μέρκελ τόνισε μεταξύ άλλων πως «κατά την περίοδο της προσφυγικής κρίσης, είχε μία πολύ διαφορετική στάση από αυτήν που είχε η πλειοψηφία του κόμματός της».

Πρόσθεσε βεβαίως ότι «στο ελληνικό πρόγραμμα, η Γερμανία έκανε και συνεχίζει να κάνει τεράστια λάθη και είμαι πιο αισιόδοξος τώρα ότι θα σταματήσει να τα κάνει αυτά…». Αυτό το τελευταίο ήταν μάλλον περισσότερο μία αιχμή προς τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρά προς τη Μέρκελ.

Αλλωστε η ίδια η καγκελάριος κάθε φορά που ο Τσίπρας τής μεταφέρει παράπονα για τη στάση Σόιμπλε στη διαπραγμάτευση εκείνη δεν τον παραπέμπει πλέον στους θεσμούς αλλά φέρεται να τον καθησυχάζει λέγοντας περίπου ψιθυριστά πως «θα μιλήσω στον Βόλφγκανγκ». Στην περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να «φτιάξει» σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις του και με τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες του SPD, οι οποίοι αρχικώς αντιμετώπισαν με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα την άνοδο στην εξουσία ενός αριστερού κόμματος της Ελλάδας.

Ο Μάρτιν Σουλτς, για παράδειγμα, που ήταν ο πρώτος ξένος πολιτικός που μπήκε στο Μαξίμου ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όταν έφυγε από τη συνάντησή του με τον Τσίπρα σε συνάντησή του με Γερμανούς δημοσιογράφους φέρεται να είπε ότι βρήκε κάτι που έμοιαζε με «παιδική χαρά»…

Η μεταστροφή του Σουλτς απέναντι στην κυβέρνηση Τσίπρα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό είναι θεαματική. Κατά την προεκλογική του εκστρατεία ως υποψήφιος καγκελάριος απέναντι στη Μέρκελ των χριστιανοδημοκρατών, ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς εμφανίστηκε πολύ πιο ελαστικός απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον η πολιτική λιτότητας στην Ελλάδα.

Πιο ένθερμος υποστηρικτής ωστόσο του Τσίπρα εμφανίζεται το κορυφαίο στέλεχος του SPD και σημερινός αντικαγκελάριος στον κυβερνητικό συνασπισμό, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Οχι γιατί στις δύο επισκέψεις του στην Αθήνα ο Τσίπρας τον φιλοξένησε με προσήκοντα τρόπο και με δύο ξεχωριστά δείπνα: το πρώτο με θέα την Ακρόπολη από το Roof Garden κεντρικού ξενοδοχείου και το δεύτερο στο Μικρολίμανο του Πειραιά με γεύσεις πανδαισίας φρέσκου ψαριού.

Ο Γκάμπριελ ήδη από τον περασμένο χειμώνα είχε υποστηρίξει το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης να κλείσει εγκαίρως η δεύτερη αξιολόγηση διαπιστώνοντας πως στο Eurogroup-ναυάγιο της 5ης Δεκεμβρίου ο Σόιμπλε παραχώρησε επί της ουσίας δικαίωμα βέτο στο ΔΝΤ λέγοντας ότι χωρίς το Ταμείο δεν υπάρχει πρόγραμμα. Ηταν ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ που εμφανίζεται να απείλησε αρχές Γενάρη την Ανγκελα Μέρκελ ότι θα αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό, αποσύροντας τους βουλευτές του SPD εάν η χώρα του, δια του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, συνέχιζε το bullying προς την Ελλάδα.

Βεβαίως, οι σχέσεις Αλέξη – Ζίγκμαρ είχαν στρώσει πολύ πιο νωρίς κυρίως μέσω των κλειστών meetings των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών στα οποία καλούνταν ως ειδικός προσκεκλημένος ο Ελληνας πρωθυπουργός. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά το ταξίδι της επιστροφής από την Κίνα, στον αέρα, και διανύοντας την απόσταση Καζακστάν – Αθήνας, ο Τσίπρας ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν αφιέρωσε πολύ χρόνο περιγράφοντας τις σχέσεις του με τον Γκάμπριελ και τη διαφορετική πλεύση που ακολουθούσε συγκριτικά ακόμη και με άλλους σοσιαλδημοκράτες. Σημειωτέον πως εάν ο Μάρτιν Σουλτς αναδειχθεί νέος αντικαγκελάριος στις γερμανικές εκλογές, το επικρατέστερο σενάριο είναι τη θέση του Σόιμπλε να αναλάβει ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Μία άλλη δυνατή σχέση που διαμόρφωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη διάρκεια της διετίας είναι αυτή με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.

Διακυμάνσεις
Μία σχέση με πολλές διακυμάνσεις που ειδικά στην πρώτη φάση της χαρακτηρίστηκε και από εντάσεις που οδήγησαν σε παρεξηγήσεις. Είναι ενδεικτική η άρνηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Αλέξη Τσίπρα μέσα στην κολασμένη εβδομάδα μεταξύ ανακοίνωσης και διενέργειας του δημοψηφίσματος με το αιτιολογικό πως ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν του τηλεφώνησε την ώρα που έπρεπε. Αυτά πλέον είναι περασμένα, αν όχι ξεχασμένα. Κι έκαναν τον Γιούνκερ να δηλώσει μόλις προχθές σε ένα ελληνικό μέσο ενημέρωσης, το Euro2day, ότι όταν του ζητείται να λέει την άποψή του για τον Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός στην εκτίμησή του καθώς τον συμπαθεί πολύ ως άνθρωπο.

Σημειώνοντας επίσης ότι πλέον έχει χτιστεί καλή σχέση μεταξύ τους, η οποία συνεχίζεται και σήμερα. Ο Γιούνκερ είναι άγνωστο εάν θα καταφέρει τελικώς να φορέσει γραβάτα στον Ελληνα πρωθυπουργό, ωστόσο με τη στάση του -κι αυτό αναγνωρίζεται από το Μαξίμου- συνέβαλε τα μέγιστα στο θέμα των εργασιακών επιμένοντας για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα μας με την αναγνώριση του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Κάτι που έκανε προσφάτως στη Σύνοδο της Ρώμης κι επανέλαβε με την τελευταία του συνέντευξη διαπιστώνοντας ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα δεν μπορούν να περικοπούν δραματικά, σε μία προσπάθεια να προλάβει μάλλον το ΔΝΤ.

Διαμορφώνει συμμαχίες
Ο Εμανουέλ Μακρόν αναγνωρίζει με τον τρόπο του την αναγκαιότητα της διαμόρφωσης σημαντικών συμμαχιών στο εσωτερικό της ΕΕ.

ΒΟΥΛΑ ΚΕΧΑΓΙΑ-ΕΘΝΟΣ

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου