«Με την ανοχή των πολλών…»

Οι φωτογραφίες και τα βίντεο από την άγρια επίθεση που δέχθηκε ο Γιάννης Μπουτάρης, μόνο σοκ μπορεί να προκαλούν. Κι ένα τεράστιο ερωτηματικό για το που πάει αυτή η χώρα. Για το πόσο απειλείται η Δημοκρατία μας. Αυτή η στρεβλή, μισή, κουτσή Δημοκρατία της Μεταπολίτευσης που είναι σίγουρα απείρως καλύτερη από τον κάθε είδους φασισμό της καθημερινότητάς μας. Οι εικόνες αυτές ανεγκέφαλων να επιτίθενται (κάποιοι με τα παιδιά τους στα χέρια!), ας κάνει κάποιους -έστω κ τώρα- να σκεφτούν τι μίσος καλλιεργούν με ακραία συνθήματα συλλαλητηρίων, την εθνοκαπηλία και τον ψευτο-πατριωτισμό. Αν ο εισαγγελέας θέλει να πάει λίγο πιο πέρα από τους αναγνωρίσιμους δράστες της χθεσινής επίθεσης κατά του Μπουτάρη, μπορεί να ερευνήσει και να ζητήσει αποσπάσματα εκπομπών και πρωτοσέλιδα ΜΜΕ,  δηλώσεις και δημόσιες κατά του δημάρχου με ρατσιστικό περιεχόμενο (προτιμά τους γκέι από τους Πόντιους, λες και, εκτός όλων των άλλων, ένας Πόντιος αποκλείεται εξ ορισμού να είναι γκέι) και άλλα τινά που δεν λέγονται,  Χτίστηκε εδώ και μήνες η χτεσινή επίθεση. Άρχισε να προετοιμάζεται από συντεταγμένες μειοψηφίες του συλλαλητηρίου που ήθελαν να πάνε στο δημαρχείο και να τα σπάσουν και σιγά-σιγά φτάσαμε στα χθεσινά. Πρέπει τα πράγμα να το προλάβουμε γιατί φοβάμαι ότι θα έχει και συνέχεια. Το ζήτημα δεν είναι μόνο (που ασφαλώς είναι) οι φασίστες, οι ακροδεξιοί τραμπούκοι και οι χρυσαυγίτες. Αυτοί πράττουν σύμφωνα με τα “πιστεύω” τους, το έχουν δείξει πολλές φορές. Και θα συνεχίσουν όσο μπορούν. ιΗ χώρα σάπισε και χρειάζεται ολική επαναφορά. Αντ΄αυτού κάποιοι επιμένουν ακόμη να αναζητούν απεγνωσμένα το μικρότερο κακό, πιστεύοντας ότι η σηψαιμία περνάει με κομπρέσες και ασπιρίνες. Και δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι προσθέτουν βαρίδια στο σκάφος πού ήδη βυθίζεται, στέλνοντας ακόμη περισσότερους στα σπίτια τους και στην μοιραία ιδιώτευση. «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. ‘Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών…» (Μάνος Χατζιδάκις)