Ατάκτως Ερριμμένα

Οι «εμπόλεμες» ζώνες

Tελικά οι Έλληνες, μετά την απελευθέρωσή τους από τους Τούρκους, αυτοεξοντώνονται τις πασχαλιάτικες ημέρες. Πάλι, νεκροί, πάλι ακρωτηριασμένοι, πάλι σοβαρά τραυματισμένοι είναι τα τα «πολεμικά» ανακοινωθένατα του «εθίμου» των παντός είδους βεγγαλικών. Ούτε θα μπορούσε να φανταστεί ο Ιησούς τι θα πάθαιναν οι πιστοί του κατά την τέλεση της μεγαλύτερης χριστιανικής εορτής! Πόσοι νέοι άνθρωποι, πόσα παιδιά, πρέπει κάθε χρόνο να πεθαίνουν, να χάνουν χέρια, δάχτυλα , μάτια, να σημαδεύονται από εγκαύματα, στις κατά τόπους «εμπόλεμες» ζώνες της Ανάστασης; Βεγγαλικά αυτοσχέδια ή μη, να πετάγονται τείδε καθείθε σε σπίτια, αυτοκίνητα και ανάμεσα σε πόδια; Κι ενώ έχεις πάει εκεί με σκοπό ν’ ακούσεις το μήνυμα της χαράς, γυρνάς πλάτη στον φέροντα το μήνυμα αναστάντα, είτε για χάζι, είτε για να προφυλαχθείς από τα «πυρά» της εμπόλεμης απέναντι ζώνης. Στους «πολέμους» μιας βάρβαρης ηλιθιότητας, που την βαφτίζουν «έθιμο» πανάρχαιο…( από εποχής Τουρκοκρατίας η… αρχαιότητα…), για άλλη μια χρονιά. Και γιατί κάτι τόσο ηλίθιο και εγκληματικό (εκ των αποτελεσμάτων!) πρέπει να εξακολουθεί «αξιωματικά», να υπάρχει και να υφίσταται ως ιερή παράδοση; Πεθαίνουν την ώρα την Ανάστασης, άρα δεν έχουν φόβο κάποτε θ’ αναστηθούν;….

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου