Ατάκτως Ερριμμένα

Η Ιστορία εκδικείται τον Ερντογάν

«Απομεινάρια των ναζί» και «φασίστες» οι Ολλανδοί, επειδή δεν του επέτρεψαν να κάνει προεκλογική εκστρατεία σε ολλανδικό έδαφος… Υπεύθυνοι για «ναζιστικές πρακτικές» και «φασίστες» οι Γερμανοί, επειδή δεν αφήνουν τους υπουργούς του να αλωνίζουν εντός των γερμανικών συνόρων… Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει απασφαλίσει, εκτοξεύοντας ιστορικά «ευαίσθητους» χαρακτηρισμούς κατά συμμάχων και εταίρων. Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, ωστόσο, έρχονται να «εκδικηθούν» τον Τούρκο ηγέτη με την προκλητικά επιλεκτική μνήμη. «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί» λέει ο θυμόσοφος λαός. Και στο σαράι του Ερντογάν, υπό αυτήν την έννοια, θα ήταν φρόνιμο να μη μιλούν για φασίστες και ναζί. Επειδή είναι ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος που πλέον ενσαρκώνει πλήρως ως όραμα και πολιτικό modus operandi την «ενός ανδρός Αρχή» («Fuhrer-prinzip»), αλλά και για μια σειρά από άλλους ιστορικούς λόγους: Επειδή ήταν η Τουρκία εκείνη που υπέγραψε «σύμφωνο μη επίθεσης και φιλίας» με τη ναζιστική Γερμανία το 1941, επιλέγοντας τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επειδή ήταν η Αγκυρα εκείνη που προμήθευε επί σειρά ετών το Τρίτο Ράιχ με σίδηρο και χρώμιο-χρωμίτη, για να μπορούν οι ναζί να κατασκευάζουν τα όπλα τους, και που μπήκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λίγο πριν από τη λήξη, τον Φεβρουάριο του 1945, ζητώντας μάλιστα ως αντάλλαγμα για τη «συνεισφορά» της τα Δωδεκάνησα.

(Γ. Σκαρίδας)

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου