Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, συζητήθηκαν χθες οι δύο νέες αιτήσεις του Δήμου Ρόδου, με τις οποίες επιδιώκεται η αναστολή της διαταγής πληρωμής ύψους 1,8 εκατ. ευρώ για την απαλλοτρίωση ιδιωτικού οικοπέδου στο Ροδίνι, δυνάμει αμετάκλητης απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου, μετά και την απόρριψη σχετικής αιτήσεως αναιρέσεώς της αλλά και της συντηρητικής κατάσχεσης των τραπεζικών λογαριασμών του, σε ισόποσο ύψος.
Όπως έγραψε η “δημοκρατική”, η δημοτική αρχή επιδιώκει, μετά τη λήψη σχετικής απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, την άρση της συγκεκριμένης απαλλοτρίωσης, ενώ ταυτόχρονα, μετά και την υποβολή της ανακοπής, υπέβαλε δύο αιτήσεις αναστολής της συντηρητικής κατάσχεσης των λογαριασμών του Δήμου.
Το δημοτικό συμβούλιο κατόπιν εισηγήσεως της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού έχει αποφασίσει την έκδοση βεβαιωτικής πράξης ότι η ρυμοτομική απαλλοτρίωση της κτηματομερίδας Κ.Μ. 219 γαιών Ρόδου που επιβλήθηκε με το (ρυμοτομικό) σχέδιο πόλεως Ρόδου του 1973 και που διατηρήθηκε με την αναθεώρησή του, το έτος 1994, έχει αρθεί αυτοδικαίως. Εκρινε επιπλέον ότι η συνέπεια της άρσης της απαλλοτρίωσης αυτής έχει ήδη επέλθει εκ του νόμου (λόγω εκπνοής της προθεσμίας των 18 μηνών από την 11-01-2012 δηλ. της ημέρας δημοσίευσης της υπ’ αριθ. 9/2012 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου).
Η πλευρά της 78χρονης, που εκπροσωπήθηκε από τη δικηγόρο κ. Αικ. Γιαννιού – Αθανασίου και τον πολιτικό μηχανικό κ. Φιλ. Κωνσταντινίδη, προχώρησε χθες στην υποβολή προσφυγής ενώπιον της Γραμματέως της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου για την ακύρωση της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, ως παράνομης, ενώ σήμερα θα προσφύγει και ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου.
Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που δεν έχει ακόμη εγκριθεί αρμοδίως, έχει ληφθεί παράνομα και συγκεκριμένα χωρίς προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, που είναι η καθ’ ύλην αρμόδια και χωρίς να τηρηθούν οι διαδικασίες της προηγούμενης ακρόασης, που προβλέπει το Σύνταγμα.
Γίνεται ειδική μνεία σε έγγραφο της Διεύθυνσης Οικονομικών του Δήμου Ρόδου, που ουδέποτε κοινοποιήθηκε στην πλευρά της 78χρονης και απαιτήθηκε εισαγγελική παρέμβαση για να εξασφαλιστεί αντίγραφό του.
Πρόκειται για κατεπείγον αίτημα της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Δήμου Ρόδου προς την Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού περί ανάκλησης της υπ’ αριθ. 21/2007 πράξης προσκύρωσης και αναλογισμού, που πλέον κατέστη τελεσίδικη διοικητικά. Η Διεύθυνση Οικονομικών υπηρεσιών ουδόλως έχει το δικαίωμα να εισηγείται την ανάκληση πράξεων προσκύρωσης και αναλογισμού και δη τελεσίδικων, καθώς δεν εμπίπτει κάτι τέτοιο στις κατά νόμο αρμοδιότητές της. Με το έγγραφο αυτό η Διεύθυνση Οικονομικών του Δήμου Ρόδου, κινδυνολογώντας, αναφέρει από την μία πλευρά πως με την προαναφερθείσα επιβληθείσα συντηρητική κατάσχεση σε βάρος του Δήμου δεσμεύθηκαν άμεσα οι τραπεζικοί λογαριασμοί του Δήμου Ρόδου σε δύο Τράπεζες (εκ των τεσσάρων στις οποίες επεβλήθη η συντηρητική κατάσχεση), με αποτέλεσμα να μειωθούν τα συνολικά μέχρι τότε ταμειακά διαθέσιμά του κατά 3.800.000 €.
Από την άλλη, κινδυνολογώντας πάλι, αναφέρει γενικά και αόριστα, χωρίς να έχουν ακόμη προβεί όλες οι Τράπεζες σε σχετικές δηλώσεις τρίτου, ότι η συνολική ζημία του Δήμου Ρόδου θα ανέλθει στο ποσό των 8.000.000 €.
Πέραν των ανωτέρω η Διεύθυνση Οικονομικών του Δήμου Ρόδου ουσιαστικά εκφοβίζει αν όχι εκβιάζει την Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου, αναφέροντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η ανάκληση της ως άνω υπ’ αριθ. 21/2007 πράξης προσκύρωσης και αναλογισμού, θα επιφέρει στους υπαλλήλους της ως άνω Διεύθυνσης (Πολεοδομικού Σχεδιασμού) πειθαρχικές και αστικές κυρώσεις, διότι ο Δήμος υφίσταται εύλογη ζημία και επαπειλείται από οικονομική κατάρρευση.
Τονίζεται ότι η απόφαση προκαλεί δυσμενείς ανατροπές στο πολεοδομικό – οικιστικό καθεστώς και κατ’ επέκταση στο οικονομικό status των κατοίκων του Δήμου καθώς ακυρώνεται το σχέδιο πόλεως του 1973.
Ο σημαντικότερος ίσως ισχυρισμός της 78χρονης είναι ωστόσο ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ρόδου, περί άρσης της απαλλοτρίωσης του ακινήτου, λόγω παρέλευσης δεκαοκτώ μηνών από την έκδοση της υπ’ αριθ. 09/2012 απόφασης του Εφετείου Δωδεκανήσου που επιδίκασε οριστικά την τιμή μονάδος αποζημίωσης του ακινήτου (ο νόμος αναφέρει την δεκαοκτάμηνη προθεσμία από την έκδοση της απόφασης περί προσωρινού καθορισμού τιμής μονάδος αποζημίωσης) στερείται ουσιαστικής βασιμότητας και κυρίως νομιμότητας, καθώς αντίκειται προδήλως στο Σύνταγμα, στην κείμενη νομοθεσία και στην πάγια και μέχρι προσφάτως διαμορφωμένη νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας.
Επί τούτου γίνεται ειδική αναφορά στην κείμενη νομοθεσία και νομολογία από την οποία φέρεται να προκύπτει ότι η άρση της απαλλοτρίωσης που επιδιώκεται είναι παντελώς παράνομη.
Υποστηρίζεται ακόμη ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ελήφθη χωρίς να παρατεθεί στα ψηφίσαντα μέλη το πλήρες ιστορικό της υπόθεσης, με παντελώς ελλιπή ενημέρωσή τους περί του θέματος και παραπληροφόρησής τους, δοθεισών παραπλανητικών αποφάσεων, υπό την δημιουργία κράτους πανικού όσον αφορά την επικαλούμενη οικονομική δυσχέρεια του Δήμου Ρόδου.
Μεταξύ άλλων τονίζεται ότι όλως παραπλανητικώς αναφέρθηκε στη συνεδρίαση ότι η προσωρινή τιμή μονάδας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου ήταν 52,50 ευρώ, ενώ ήταν 525 ευρώ με αποτέλεσμα να θεωρούν οι σύμβουλοι ότι τελικώς το Εφετείο αύξησε την τιμή μονάδας σε 500 ευρώ όταν την μείωσε κατά 25 ευρώ …
Καμία μνεία δεν έγινε στην ίδια συνεδρίαση στο γεγονός ότι η υπόθεση κατέστη αμετάκλητη μετά από προσφυγή του Δήμου στον Αρειο Πάγο αλλά και στο ό,τι το 18μηνο της προθεσμίας ίσχυε για την προσωρινή τιμή μονάδας και όχι μετά την έκδοση της αμετάκλησης οριστικής τιμής μονάδας της απαλλοτρίωσης.
