Στη μηχανή του χρόνου.
Και τι χρόνος… πικρός… Κύλησε σαν το νερό. Το νερό που γίνεται ρυάκι και ταξιδεύει μικρά κλαδάκια και τους «κλέφτες» που φυσάγαμε παιδιά. Το νερό που γίνεται και χείμαρρος και παρασύρει κορμούς δέντρων και αυτοκίνητα. Είναι εκπληκτικό αν σκεφτείς πόσες μορφές μπορεί να πάρει ο χρόνος που αφήνεις πίσω. Αφήνεις; Σε αφήνει;
Τελοσπάντων… Οι επέτειοι είναι γιορτές. Και είναι για να κάνεις όνειρα και σχέδια. Είναι, όμως, και για απολογισμούς και αναθεωρήσεις.
Στη μηχανή του χρόνου λοιπόν, χαμένη στις σκέψεις που 12 μήνες τώρα έκανα και με βασανίζουν ακόμη. Στους φόβους που μοιράστηκα και με στοιχειώνουν ακόμη. Σε όσα με σόκαραν και εξακολουθώ να μην μπορώ να ξεπεράσω. Σε αυτά που με θύμωναν και δεν υποχώρησαν με το χρόνο, σε όσα ένιωσα και συνεχίζουν να με γρατζουνάνε. Σε εκείνα που προέβλεψα και, δυστυχώς, συνέβησαν. Και σε αυτά που προσδοκούσα και δεν επαληθεύθηκαν ποτέ.
Απ΄αυτή τη γωνιά, με τη δύναμη που έχουν οι λέξεις .Μικρά ταξίδια στην ιστορία που γράφει που γράφεται, που γράφουμε, που γράφουν… Ήμασταν εκεί. Συμμετείχαμε. Προβληματιζόμασταν. Σκεφτόμασταν. Μοιραζόμασταν. Φοβόμασταν. Αναρωτιόμασταν. Διαφωνούσαμε. Θυμώναμε. Καλούσαμε. Εγκαλούσαμε. Η αγωνία για το αύριο. Η απογοήτευση. Τα αδιέξοδα. Οι προσδοκίες. Η οικονομία που καταρρέει, το πολιτικό σύστημα που γκρεμίζεται, η κοινωνία που αποσυντίθεται, η ζωή μας που αλλάζει, τα πρόσωπα που γοήτευσαν και αυτά που απογοήτευσαν. Τα μεγάλα και σπουδαία, μπερδεμένα με τα μικρά και τα ασήμαντα. Τα καλά και τα άσχημα. Τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα.
Αυτά τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα που συνέβησαν στη Ρόδο, μας εκμυστηρεύονται συμπολίτες μας για το χρόνο που πέρασε το κατώφλι της ιστορίας.
Πάνος Βενέρης: Στα ευχάριστα συμπεριλαμβάνεται η συμμετοχή στις διαδικασίες για την ανάδειξη της Ρόδου ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021 και στα δυσάρεστα η μη επιλογή της πόλης παρότι έφτασε πολύ κοντά.
Στα ευχάριστα είναι η αρχή εμπέδωσης μιας άλλης κουλτούρας για τη διαχείριση – ανάδειξη του δημόσιου χώρου μέσω αρχιτεκτονικών διαγωνισμών τόσο από πλευράς Δήμου όσο και από πλευράς Περιφέρειας με τη συμβολή – πρωτοβουλία του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων που πιστεύω ότι έρχεται σαν αποτέλεσμα ωρίμανσης του αντίστοιχου σπόρου που είχαμε ρίξει εδώ και 15 χρόνια σαν ΤΕΕ και εύχομαι η προσπάθεια αυτή να αποδώσει καρπούς και να μη μείνει στα χαρτιά.
Στα δυσάρεστα είναι η αύξηση του ΦΠΑ στον ανώτατο συντελεστή καταργώντας ουσιαστικά τη μοναδική νησιωτική πολιτική και δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη βεβαρημένη οικονομική κατάσταση του νησιού.
Στα ευχάριστα – αυτή τη φορά για τη χώρα- είναι ότι ένα ακόμη δίσεκτο έτος φεύγει (και μάλιστα σε όλους τους τομείς) και στα δυσάρεστα ότι δεν μπορείς να θυμηθείς και πολλά ευχάριστα απ’ αυτό. Καλή χρονιά σε όλους!
Μαρτίνος Κανελλάκης: Στα δυσάρεστα παραμένει ότι δεν συνειδητοποιούμε ότι άλλοι προορισμοί προχωρούν με ταχύτητα στο μέλλον σε αντίθεση με μας που έχουμε καθίσει αναπαυτικά πάνω στην Ιταλική Ρόδο αναπολώντας περασμένα μεγαλεία. Πρέπει να βρεθεί εκείνος που χωρίς να το κάνει για πολιτικά οφέλη θα οργανώσει σοβαρά και σε ουσιαστική συνεργασία με όλους τους φορείς ένα μάστερ πλαν (Master plan) για τα επόμενα 30 χρόνια το οποίο θα πρέπει να υλοποιηθεί στο ακέραιο. Επειδή εμείς είμαστε τυφλοί δεν συμβαίνει το ίδιο αλλού που ήδη βρίσκονται εκεί που θα φτάσουμε σε 30 χρόνια. Στο καλό θα βάλω ότι οι περισσότεροι κάτοικοι αυτού του τόπου συγκινούνται ακόμα από κάποια ιδανικά και παλεύουν έστω μόνοι τους για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο και τους ευχαριστούμε για αυτό.
Χαρούλα Γιασιράνη: Το κορυφαίο δυσάρεστο που μού έρχεται στο μυαλό είναι η πρόσφατη εξαίρεση της Ρόδου, μαζί με την Κάρπαθο, από την αναστολή των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, δυσμενής εξέλιξη για την τοπική οικονομία και την διαβίωση μας.
Εξ ίσου δυσάρεστη, είναι η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης από την πλευρά της τουρκικής ηγεσίας αλλά και οι θέσεις Ελλήνων υπουργών σχετικά με τα νησιά μας!
Σταχυολογώντας τα ευχάριστα γεγονότα, το πρώτο που θυμάμαι είναι η σημαντική αύξηση των αφίξεων τουριστών στη Ρόδο, πράγμα που οφείλεται στη συστηματική δουλειά από πλευράς Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου με το τριετές στρατηγικό πλάνο για τον τουρισμό.
Αισιόδοξα και ευχάριστα γεγονότα για το νησί μας, ήταν επίσης η κατάκτηση του πέμπτου συνεχόμενου κυπέλλου Ελλάδας από την ομάδα του Γ.Σ. Δωδεκάνησος Μπάσκετ με αμαξίδιο και το παγκόσμιο ρεκόρ που κατέκτησε ο Μιχάλης Σεΐτης στους Παραολυμπιακούς του Ρίο. Και οι δύο αυτές επιτυχίες είναι ελπιδοφόρες μέσα σ’ ένα περιβάλλον στενάχωρο και δυσμενές. Οι αθλητές μας με κινητικά προβλήματα δεν παύουν να αγωνίζονται και να κερδίζουν πρωτιές, δίνουν μήνυμα επίμονης προσπάθειας και μας χαρίζουν χαρά και αισιοδοξία.
Γιάννης Λεριάς: Μας χαροποίησε το γεγονός ότι κάποιοι νέοι κυρίως επιχειρηματίες στη Ρόδο συνεχίζουν ναα αγωνίζονται και να πετυχαίνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα, κυρίως στον τομέα του τουρισμού. Μας χαροποίησε το γεγονός ότι το καλοκαίρι έλαβε χώρα πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων ορισμένες από τις οποίες διεθνούς ενδιαφέροντος, με μεγάλη συμμετοχή του κόσμου. Μας λύπησε το γεγονός της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και ορισμένων άλλων μέτρων ανακούφισης των μειονεκτημάτων της παραμεθορίου. Μας λύπησε το γεγονός ότι στα θέματα της υποδομής το νησί μας δεν έκανε ούτε ένα βήμα εμπρός. Μας λύπησε το γεγονός ότι αυτά που θα μπορούσαν να είναι η αιχμή του δόρατος (π.χ. μαρίνα, εμπορικό λιμάνι) εξακολουθούν να παρουσιάζουν μιά άθλια και αποκαρδιωτική εικόνα. Μας λύπησαν τα νέα από την τοπική αγορά η οποία έμεινε παγωμένη και οι επιδόσεις της ήταν αρνητικές σε πρωτοφανή επίπεδα. Μας λύπησε το γεγονός της (για μιά ακόμα χρονιά) έλλειψης πρωτοτυπίας και καινοτομίας στο επιχειρείν. Δεν έχουμε υπόψη καμία περίπτωση δημιουργίας νέας επιχείρησης του πρωτογενούς ή του δευτερογενούς τομέα. Αντίθετα, άνοιξαν νέες καφετέριες, νέα μεζεδοπωλεία-εστιατόρια και νέα κέντρα διασκέδασης. Αποκαρδιωτικό το θέαμα της Παλιάς Πόλης όπου εν μέσω Ιουνίου οι νύκτες της θύμιζαν Φεβρουάριο, τα μαγαζιά ήταν κλειστά και οι δρόμοι άδειοι. Τελευταίο και (δυστυχώς) σημαντικότερο και πιό ανησυχητικό: Οι μήνες Νοέμβριος και Δεκέμβριος κλείνουν με συνολική βροχόπτωση που δε ξεπερνά τα 40 χλστ αντί των 240 που είναι ο μέσος όρος από το 1955 και μετά. Τραγικό ως γεγονός και οι συνέπειες του θα φανούν σύντομα. Η κλιματική αλλαγή είναι κάτι το αδιαμφισβήτητο που όμως δεν εξηγεί την τόσο ραγδαία αλλαγή των μεγεθών.
Νίκος Παπασταματίου, Γενικός Γραμματέας Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου: Πολλά τα χτυπήματα που δέχθηκε το νησί μας το 2016. Τι να πρωτοαναφέρουμε;! Αναμφισβήτητα όμως , αυτό που «σημάδεψε» το 2016, η «μαύρη» ημέρα για τη Ρόδο, ήταν η απώλεια των χαμηλών συντελεστών ΦΠΑ. Του μοναδικού μέτρου νησιωτικότητας, η απώλεια του οποίου επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία μας, όχι μόνο τους επιχειρηματίες αλλά και τα νοικοκυριά τα οποία δίνουν τον δικό τους καθημερινό αγώνα για να επιβιώσουν. Οι οικονομικές απώλειες παραμένουν τεράστιες και η κατάσταση συνεχώς και επιδεινώνεται. Ως θετικό γεγονός, μιλώντας σαν επιχειρηματίας, θα μπορούσα να αναφέρω την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, με την οποία διαγράφηκε οφειλή Δωδεκανησιακής επιχείρησης από την Κάλυμνο, από τους βεβαιωτικούς καταλόγους Δημοτικού Φόρου Δωδεκανήσου (ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.) του οικείου Δήμου, και ταυτόχρονα διατάσσεται η επιστροφή του Δημοτικού Φόρου, που έχει αχρεωστήτως καταβάλει, νομιμότοκα με το επιτόκιο που ίσχυσε για τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου, τρίμηνης διάρκειας από την κατάθεση της προσφυγής μέχρι την πλήρη εξόφλησή της. Το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί μια ακόμη ηχηρή νομική δικαίωση, μετά και το Συμβούλιο της Επικρατείας – των θέσεων και των αγώνων του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου για την κατάργηση αυτού του καθόλα άδικου, αντισυνταγματικού, μεσαιωνικού τύπου, φόρου. Μιλώντας σαν πολίτης και δημότης αυτού το νησιού, η συνέργια και η συνεργασία των φορέων και των πολιτών για κοινούς αγώνες, δράσεις και διεκδικήσεις για το νησί μας είναι το πλέον θετικό γεγονός. Ένα ευχάριστο, ενθαρρυντικό γεγονός, που επιβεβαιώνει την αλλαγή στη νοοτροπία μας. Αποδεικνύουμε ότι σε δύσκολους καιρούς, η συνοχή των τοπικών κοινωνιών μπορεί να δώσει λύσεις σε προβλήματα που φαντάζουν ανυπέρβλητα όταν ο καθένας προσπαθεί να αντιδράσει και να δώσει μόνος λύση.
Ρένα Παυλάκη-Διακίδη: Στα αρνητικά και τα θετικά της χρονιάς που φεύγει (έφυγε) δεν θα σημείωνα γεγονότα, αλλά μια γενικότερη αίσθηση που διαμορφώθηκε από την ίδια την τοπική κοινωνία και τον τρόπο που τοποθετείται και αντιδρά απέναντι στα γεγονότα. Το 2016 ήταν για τη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα συνολικά, μια ακόμη χρονιά δύσκολη, που χάθηκαν κεκτημένα δεκαετιών, με αμφίβολη και πάντως πολύ δύσκολη την δυνατότητά ανάκτησής τους. Απέναντι σ’ αυτά τα γεγονότα, η τοπική κοινωνία – και αναφέρομαι στους απλούς πολίτες και όχι στους θεσμικούς φορείς – αντέδρασε ως επί το πλείστον με αδιαφορία, απάθεια, μια αίσθηση παραίτησης.
Τα αίτια μπορεί να είναι πολλά. Από την εμπεδωμένη άποψη ότι δεν έχουν νόημα οι αγώνες, αφού το “παιχνίδι είναι από πριν ξεπουλημένο”, μέχρι την λογική που λέει “αφού τη βολεύω εγώ, δεν με ενδιαφέρει για τους άλλους”. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε μια κοινωνία παραιτημένη, παραδομένη, αδιάφορη και αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτα θετικό για το μέλλον. Την ίδια στιγμή, οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν το θαύμα! Ο τρόπος με τον οποίο οι νησιώτες έσπευσαν να απαλύνουν το δράμα των χιλιάδων προσφύγων, που έδωσαν από το υστέρημά τους, που άνοιξαν σπίτια και αγκαλιές, έγιναν υπόδειγμα ανθρωπισμού και πολιτισμού σε όλο τον πλανήτη. Αυτή η τέλεια αντίφαση, είναι για μένα συγκλονιστική. Και αποδεικνύει ότι τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά, πως όλα είναι δυνατά. Αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά, αρκεί να πιστέψουμε ότι μπορούμε!
Ανθούλα Χατζηγεωργίου: Είχαμε πολλά δυσάρεστα φέτος αλλά το χειρότερο ήταν η δολοφονία των ελαφιών από ανεγκέφαλους φονιάδες. Ακολουθεί η φωτιά το καλοκαίρι στη Νότια Ρόδο και τα πολλά σοβαρά τροχαία, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Όσο για ευχάριστα, δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιο μεγάλο γεγονός. Προσωπικά θεωρώ ευχάριστο την πολιτιστική κίνηση στο νησί με πολλές ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, μουσικές συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων.
Παναγιώτης Σακελλαρίου: Tο 2015 ήταν μια δύσκολη χρονιά τόσο για τη Ρόδο όσο και για όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η μνημονιακή κρίση, σε συνδυασμό με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, καταρράκωσαν την ελπίδα των νησιωτών για οικονομική ανάκαμψη . Καταργηθήκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, καταργήθηκε η έκπτωση του 50% του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά, επιβλήθηκε φόρος διανυκτέρευσης, καταργήθηκε η εξαίρεση τουριστικών καταλυμάτων και ξενοδοχείων από την καταβολή ΕΝΦΙΑ, επεβλήθη στην εστίαση ο υψηλός συντελεστής ΦΠΑ, αυξήθηκε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα, επιβαρύνοντας την ήδη αυξημένη τιμή στην ακριτική Ελλάδα. Αποτέλεσμα να υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες στην Τουριστική βιομηχανία της Ρόδου και των νησιών μας, με αλυσιδωτές αντιδράσεις στους νησιώτες. Άλλωστε οι αριθμοί μιλούν αμείλικτα και μάλιστα δια στόματος της Υπουργού Τουρισμού κ. Κουντουρα. Αύξηση των τουριστών μεν, αλλά μείωση του τουριστικού τζίρου δε! Όσο για κάτι ευχάριστο, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι σημαντικό, διότι σε επίπεδο ανάπτυξης και υποδομών ως τόπος την χρονιά που πέρασε παραμείναμε στάσιμοι ! Θα τολμούσα να πω, ότι μας έκλεψαν ακόμη και το χαμόγελο μας ! Εύχομαι η νέα χρονιά, να είναι μια χρονιά, συνολικής προσπάθειας, ασφάλειας και σταθερότητας, με υγεία και αλληλεγγύη, για όλους.
Σουζάνα Ιωακειμίδου: Στα δυσάρεστα της χρονιάς συγκαταλέγονται οι θάνατοι νέων ανθρώπων από τροχαία δυστυχήματα. Ενώ είναι πολύ ευχάριστο όταν βλέπεις χιλιάδες ανθρώπους να συμβάλλουν – ο καθένας με τον τρόπο του, στην κάλυψη των αναγκών του νοσοκομείου μας.
Κώστας Ε. Σκανδαλίδης: Το συμπερασματικό απαύγασμα, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα ευχάρι-στα ή δυσάρεστα γεγονότα που σημάδεψαν τη Ρόδο το 2016, παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τη ρήση “κάθε πέρσι και καλύτερα”. Και ιδού τα δαχτυλικά αποτυπώματα, άνευ περιστροφών: -Το 2016 μπαίνει χωρίς διοίκηση στο νοσοκομείο της Ρόδου μέχρι τον Απρίλη. -Ο Πρόεδρος των φαρμακοποιών Ρόδου, υποστηρίζει ότι η λήψη ηρεμι-στικών και αγχολυτικών φαρμάκων αυξήθηκε κατά 35% στα Δωδεκάνησα. [Ιανουάριος] -Η Ρόδος υδροδοτείται πλέον από το Φράγμα Γαδουρά. [Ιούνιος] -Η Νότια Ρόδος και πάλι στις φλόγες. [Ιούνιος] -Αποκλεισμός της Ρόδου ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. [Νοέμβριος]-Εξαίρεση της Ρόδου και της Καρπάθου από την μείωση του ΦΠΑ. [Δεκέμβριος] -Όλη η χρονιά του 2016 εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από βαθιά οικονομική ύφεση στην αγορά, ενώ ένας ακήρυχτος πόλεμος ανάμεσα στα ελάφια και μια μερίδα πολιτών του νησιού καλά κρατεί. Από το μέτωπο της φτώχειας και της αναξιοπρέπειας, τα στοιχεία μαρ-τυρούν ότι πλέον των 1.000 συμπολιτών μας προστρέχουν στο κοινωνικό πα-ντοπωλείο της Περιφερειακής Αρχής προκειμένου να επιβιώσουν.
Έλενα Γιαννίκη: Πλησιάζει το τέλος του 2016, μιας χρονιάς με ανασφάλειες εσωτερικές και κρίσεις διεθνείς και γεωπολιτικές. Αναπόφευκτα από τα δυσάρεστα αυτά επηρεάστηκε και η δική μας Ρόδος τόσο σε κοινωνικό όσο και οικονομικό επίπεδο. Ωστόσο σανίδες σωτηρίας στη μικρή μας καθημερινότητα αποτέλεσαν οι αυθόρμητες κινήσεις ευαισθητοποιημέων πολιτών και η γνήσια μορφή αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης. Αυτή τη Ρόδο θεωρώ και την πιο όμορφη ενώ τέτοιες εκφράσεις της κοινωνίας θεωρώ και τις πλέον ευχάριστες της χρονιάς που φεύγει.
Ελευθερία Φτακλάκη: Ζούμε κοσμογονικές αλλαγές, ο κόσμος όπως τον ξέραμε αλλάζει και μάλιστα πολύ γρήγορα. Σίγουρα είναι πολλά τα δυσάρεστα γεγονότα που μας σημάδευσαν, ως Ροδίτες, ως Έλληνες και ως Πολίτες του κόσμου: Προσφυγικό, τρομοκρατία, πόλεμοι, έλλειψη συνεννόησης από τους ηγέτες , απουσία αλληλεγγύης , παγκόσμια ύφεση, φυσικές καταστροφές κα, καταστάσεις που βιώνουμε κι εμείς στο νησί μας. Αυτό που με γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία είναι ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη που αναδείχθηκε από τις μικρές κοινωνίες των νησιών μας σε πείσμα μιας κοινωνικής πραγματικότητας που πολύ συχνά αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως αριθμούς και όχι ως ανθρώπινες ψυχές. Οι ροδίτες απέδειξαν για άλλη μια φορά πως ο θεός της φιλοξενίας ζει στις καρδιές μας. Λόγω των ημερών δεν θα ήθελα να σταθώ στα θέματα οικονομίας και γεωπολιτικών τριγμών στην περιοχή μας καθώς είναι σε όλους γνωστά, με σημαντικότερα στην ατζέντα των δυσάρεστων συνθηκών το θέμα του ΦΠΑ και τις τουρκικές απειλές. Ζητήματα που σίγουρα μας προβληματίζουν, μας ανησυχούν και μας πονάνε ως Ροδίτες καθώς είναι γνωστό πόσο πολύ προσφέρουμε στη χώρα μας, στην ΕΕ ως σύνορο με την Τουρκία αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα καθώς είμαστε ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στον κόσμο. Διεκδικούμε μια δικαιότερη αντιμετώπιση και απεκδυόμαστε τον μανδύα του πλούσιου συγγενή. Μια νέα χρονιά ξεκινά και είναι πολύ σημαντικό να την υποδεχθούμε με αισιοδοξία και θετική σκέψη και να αφήσουμε πίσω μας αυτά που μας δίχασαν, μας τραυμάτισαν και μας πόνεσαν. Πρέπει να ομονοήσουμε, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να εργαστούμε με προσήλωση στην ανασυγκρότηση της χώρας μας σε όλους τους τομείς γιατί το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο η οικονομία.. Το 2017 ας είναι μια χρονιά ελπίδας και ανακατατάξεων , μια χρονιά δημιουργίας και διαρθρωτικών αλλαγών για τη χώρα μας. Το κυριότερο, να είναι μια χρονιά ειρηνική … Χρόνια Πολλά και Καλές γιορτές.
Γιώργος Υψηλάντης –Επικεφαλής ΡΟΠΟΑΝ: Στην προσπάθεια λακωνικής προσέγγισης του ερωτήματος, είμαι βέβαιος ότι θα ξεχάσω ή θα παραλείψω αρκετά. Ξεκινώντας από τα δυσάρεστα, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην καταστροφική για το βιός των αγροτών και το περιβάλλον φωτιά του καλοκαιριού, στην απώλεια των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και βεβαίως στην αποτυχία να εξασφαλίσουμε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Κατά τα λοιπά οι Ρομά εξακολουθούν να «μετεγκαθίστανται» δια της παραμονής και δράσης τους στα εντός και επί τ’ αυτά, η Ροδιακή Έπαυλη συνεχίζει να μας «αποδίδεται» μέχρι να καταρρεύσει, η προγραμματική σύμβαση για την Μεσαιωνική Πόλη είναι το δώρο που δεν βρέθηκε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ενώ το Εθνικό Θέατρο και η Νέα Αγορά μάλλον θα πρέπει αναμείνουν στην ουρά εξεύρεσης κατάλληλου «επενδυτή» δια την σωτηρία τους.Στα ευχάριστα, θα μπορούσα να αναφερθώ στη δραστική μείωση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, στη λειτουργία του Φράγματος Γαδουρά, στην ανάδειξη της Περιφέρειας μας σε γαστρονομική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2019 και κυρίως στη συνέχιση με αυξανόμενη μάλιστα ένταση των δράσεων κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης από τους συμπολίτες μας και τους φορείς του τόπου. Το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό, γιατί στον ζόφο που βιώνουμε, ίσως η μόνη φωτεινή χαραμάδα είναι η διατήρηση της ανθρωπιάς μας. Ας ευχηθούμε το 2017, να είναι μια καλύτερη χρονιά για τη Ρόδο!
Χρυσάνθη Καράκιζα: Η κρίση δημιουργεί δυνατότητες, όσο κι αν δε θέλουμε να το δούμε, για ουσιαστικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Καμιά αλλαγή σε θετική κατεύθυνση δε μπορώ να δω…Αρνητικό το γεγονός να βλέπει κανείς την Παλιά Πόλη όλο το καλοκαίρι ένα ατελείωτο παζάρι , που ακυρώνει την αξία της και υποβαθμίζει το μεγαλείο της.
Δημήτρης Τουβράς: Δύσκολες οι απαντήσεις σε ερωτήματα απολογισμών. Κάποια από αυτά, περιέχουν πολλές φορές το θετικό με το αρνητικό μαζί. Οπως, η συλλογική προσπάθεια για την διεκδίκηση της Ρόδου, σαν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μπορεί να μην έχει επιλεγεί, αλλά η προσπάθεια που έγινε για να φανεί η Ρόδος πιο οργανωμένη σε κάποιους τομείς μακάρι να συνεχιστεί για να καθιερωθεί σαν τόπος – υπόδειγμα για τις δομές της. Η ζωοφιλία που χαρακτηρίζει τις πολιτισμένες κοινωνίες, έχει αναπτυχθεί αρκετά στο νησί, αλλά ταυτόχρονα, στιγματίστηκε από τις πρόσφατες ομαδικές θανατώσεις ελαφιών (αγαπημένο σύμβολο της Ρόδου). Τραγικό απολογισμό έχουμε και στα τροχαία. Μας λείπει η παιδεία στην οδηγική συμπεριφορά. Εύχομαι να είναι καλύτερο το νέο έτος, γιατί το απερχόμενο 2016, μας έχει απογοητεύσει πολύ.
Γιάννης Χαραλαμπίδης: Δεν μπόρεσα να παρατηρήσω κάποιο αξιοσημείωτα ευχάριστο γεγονός ώστε να σημαδέψει την Ρόδο μας αυτή την χρονιά, ενώ αντιθέτως παρατήρησα με λύπη μου μια σειρά από δυσάρεστα γεγονότα που σημάδεψαν το νησί μας, όπως τα απίστευτα άστοχα και παράλογα κυβερνητικά μέτρα, με κυριότερο την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών και προνομίων, καθώς και την συνέχιση του παραγκωνισμού εγκατάλειψης, και υποβάθμισης της Ρόδου από τα κρατικά κέντρα εξουσίας.
